Маънолар таржимаси Сура Нажм - Дарийча таржима - Муҳаммад Анвар Бадахшоний - Бет рақами 526 - Қуръони Карим қомуси

نجم

Оят: 1

وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ

قسم به ستاره وقتی پنهان شود.

Оят: 2

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَمَا غَوَىٰ

(که) هم صحبت شما نه گمراه شده و نه منحرف گشته است.

Оят: 3

وَمَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ

و از روی هوی و هوس سخن نمی‌گوید.

Оят: 4

إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ

نیست این کلام مگر پیغام الهی که به او وحی می‌شود.

Оят: 5

عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ

(فرشتۀ) بس نیرومند آن را به او آموخته است.

Оят: 6

ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ

(فرشتۀ نیرومند برای رساندن و حی) راست و برابر ایستاد.

Оят: 7

وَهُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ

در حالیکه او بر کنارۀ بلند آسمان بود.

Оят: 8

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ

باز نزدیک شد، پس فرود آمد.

Оят: 9

فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ

تا جایی که فاصله‌اش به اندازۀ دو کمان یا کمتر گردید.

Оят: 10

فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ

پس (الله) آنچه را باید وحی می‌کرد (توسط آن فرشته) به بنده‌اش وحی کرد.

Оят: 11

مَا كَذَبَ ٱلۡفُؤَادُ مَا رَأَىٰٓ

دل (پیغمبر) آنچه را دید دروغ نشمرد.

Оят: 12

أَفَتُمَٰرُونَهُۥ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ

آیا با او دربارۀ چیزی که می‌بیند جدال می‌کنید؟

Оят: 13

وَلَقَدۡ رَءَاهُ نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ

و البته او (فرشته) را بار دیگر در فرود آمدنش هم دید.

Оят: 14

عِندَ سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ

نزد سدرة المنتهى (درختی که علم مخلوقات به آن منتهی می‌شود).

Оят: 15

عِندَهَا جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ

که آرامگاه متقیان در بهشت نزد آن درخت است.

Оят: 16

إِذۡ يَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ مَا يَغۡشَىٰ

وقتی که (درخت) سدره را پوشاند آنچه که می‌پوشانید.

Оят: 17

مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ

چشم (پیغمبر) منحرف نشد و از حد تجاوز نکرد.

Оят: 18

لَقَدۡ رَأَىٰ مِنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ

البته او بخشی از نشانه‌های بزرگ پروردگار خود را مشاهده کرد.

Оят: 19

أَفَرَءَيۡتُمُ ٱللَّٰتَ وَٱلۡعُزَّىٰ

آیا (بت‌های) «لات» و «عزی» را دیده‌اید؟

Оят: 20

وَمَنَوٰةَ ٱلثَّالِثَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ

و «منات» آن بت سومی دیگر را؟

Оят: 21

أَلَكُمُ ٱلذَّكَرُ وَلَهُ ٱلۡأُنثَىٰ

آیا (گمان دارید که) پسر برای شما است و دختر برای او (الله)؟

Оят: 22

تِلۡكَ إِذٗا قِسۡمَةٞ ضِيزَىٰٓ

در این صورت این تقسیم ظالمانه است.

Оят: 23

إِنۡ هِيَ إِلَّآ أَسۡمَآءٞ سَمَّيۡتُمُوهَآ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُم مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلۡطَٰنٍۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا ٱلظَّنَّ وَمَا تَهۡوَى ٱلۡأَنفُسُۖ وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ ٱلۡهُدَىٰٓ

این بتها جز نام‌هایی بیش نیستند که شما و پدرانتان آنرا نام نهاده‌اید که الله دربارۀ (حقانیت) آن دلیلی نازل نکرده است؟! جز از گمان و خواهشات نفس پیروی نمی‌کنند در حالیکه از (سوی) پروردگارشان برای آنان هدایت آمده است.

Оят: 24

أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ

آیا (گمان دارند که) انسان به هر چه آرزو کند می‌رسد؟

Оят: 25

فَلِلَّهِ ٱلۡأٓخِرَةُ وَٱلۡأُولَىٰ

پس آخرت و دنیا برای الله است.

Оят: 26

۞ وَكَم مِّن مَّلَكٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـًٔا إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ أَن يَأۡذَنَ ٱللَّهُ لِمَن يَشَآءُ وَيَرۡضَىٰٓ

و چه بسا فرشتگانی در آسمانهاست (ولی) شفاعتشان سودی ندارد مگر بعد از آنکه الله برای هرکس که بخواهد و راضی شود، اجازه شفاعت دهد.