Маънолар таржимаси Оят 145 Сура Оли Имрон сураси - Инглизча таржима - Руввадут Таржама маркази - Қуръони Карим қомуси

Оят: 145

وَمَا كَانَ لِنَفۡسٍ أَن تَمُوتَ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِ كِتَٰبٗا مُّؤَجَّلٗاۗ وَمَن يُرِدۡ ثَوَابَ ٱلدُّنۡيَا نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَا وَمَن يُرِدۡ ثَوَابَ ٱلۡأٓخِرَةِ نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَاۚ وَسَنَجۡزِي ٱلشَّٰكِرِينَ

No soul can die except with Allah’s permission at a destined time^[65]. Whoever seeks the reward of this world, We will give him thereof, and whoever seeks the reward of the Hereafter, We will give him thereof. And We will reward those who are grateful.

[65] This fact is stated as an encouragement to fight in Allah’s cause.