Қуръони Карим маъноларининг таржимаси - Инглизча таржима - Руввадут Таржама маркази * - Таржималар мундарижаси

PDF XML CSV Excel API
Please review the Terms and Policies

Маънолар таржимаси Оят: (136) Сура: Анъом сураси
وَجَعَلُواْ لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ ٱلۡحَرۡثِ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ نَصِيبٗا فَقَالُواْ هَٰذَا لِلَّهِ بِزَعۡمِهِمۡ وَهَٰذَا لِشُرَكَآئِنَاۖ فَمَا كَانَ لِشُرَكَآئِهِمۡ فَلَا يَصِلُ إِلَى ٱللَّهِۖ وَمَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَىٰ شُرَكَآئِهِمۡۗ سَآءَ مَا يَحۡكُمُونَ
They assign to Allah a portion of the crops and livestock He created, saying, “This is for Allah” – as they claim – “and this is for our partners [i.e., idols].” But that which is assigned for their partners does not reach Allah, while that which is assigned for Allah reaches their partners[44]. How unfair their judgment is!
[44] It was an Arab heathen ritual to allocate two shares out of their livestock; a share for God and a share for idols. If a portion of God’s share was mixed with that of their idols, they would not deduct it, saying that God is in no need of it. Yet if a portion of their idols’ share fell with that of God’s they would readily cut it and add it on to their idols’ share.
Арабча тафсирлар:
 
Маънолар таржимаси Оят: (136) Сура: Анъом сураси
Суралар мундарижаси Бет рақами
 
Қуръони Карим маъноларининг таржимаси - Инглизча таржима - Руввадут Таржама маркази - Таржималар мундарижаси

Қуръон Карим маъноларининг инлизча таржимаси, мутаржим: Дорул Ислом вебсаҳифаси ҳамкорлигида Руввадут таржама маркази таржимонлари

Ёпиш