Маънолар таржимаси Оят 49 Сура Зумар сураси - Немисча таржима, таржимон: Абу Ризо - Қуръони Карим қомуси

Оят: 49

فَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلۡنَٰهُ نِعۡمَةٗ مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلۡمِۭۚ بَلۡ هِيَ فِتۡنَةٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

Wenn nun den Menschen ein Schaden trifft, so ruft er Uns an. Dann aber, wenn Wir ihm Unsere Gnade zuteil werden lassen, sagt er: "Dies wurde mir nur auf Grund (meines) Wissens gegeben." Nein, es ist bloß eine Prüfung; jedoch die meisten von ihnen wissen es nicht.