Маънолар таржимаси Оят 12 Сура Юнус сураси - الترجمة اليونانية - Қуръони Карим қомуси

Оят: 12

وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ٱلضُّرُّ دَعَانَا لِجَنۢبِهِۦٓ أَوۡ قَاعِدًا أَوۡ قَآئِمٗا فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُ ضُرَّهُۥ مَرَّ كَأَن لَّمۡ يَدۡعُنَآ إِلَىٰ ضُرّٖ مَّسَّهُۥۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡمُسۡرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Όταν πλήττει τον άνθρωπο κάποια συμφορά, Μας επικαλείται (με ταπείνωση και σε όποια κατάσταση βρίσκεται) είτε ξαπλωμένος στο πλάι του, είτε καθισμένος, είτε όρθιος. Αλλά όταν αφαιρούμε τη συμφορά του, συνεχίσει (να διαπράττει τις αμαρτίες όπως πριν) σαν να μην Μας είχε επικαλεστεί να αφαιρέσουμε τη συμφορά που τον έπληξε! (Και όπως φάνηκε ωραίο γι' αυτόν να συνεχίσει στην πλάνη του), έτσι φάνηκαν ωραία για τους παραβάτες αυτά που έκαναν (από απιστία και αμαρτίες).