Маънолар таржимаси Сура Анбиё сураси - الترجمة اليونانية - Қуръони Карим қомуси

Анбиё сураси

Оят: 1

ٱقۡتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمۡ وَهُمۡ فِي غَفۡلَةٖ مُّعۡرِضُونَ

Πλησιάζει στους ανθρώπους η Ώρα του απολογισμού τους, αλλά εκείνοι βρίσκονται σε αδιαφορία και αμέλεια (απασχολούμενοι με τις εγκόσμιες απολαύσεις), και αποστρέφονται (την πίστη και τις καλές πράξεις).

Оят: 2

مَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّن رَّبِّهِم مُّحۡدَثٍ إِلَّا ٱسۡتَمَعُوهُ وَهُمۡ يَلۡعَبُونَ

Δεν τους έρχεται καμία νέα αποκάλυψη από τον Κύριό τους, παρά να την ακούν ενώ παίζουν,

Оят: 3

لَاهِيَةٗ قُلُوبُهُمۡۗ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّجۡوَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ هَلۡ هَٰذَآ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡۖ أَفَتَأۡتُونَ ٱلسِّحۡرَ وَأَنتُمۡ تُبۡصِرُونَ

και ενώ οι καρδιές τους είναι απρόσεκτες (και απασχολημένες με τους πόθους τους). Οι άδικοι συνομίλησαν ιδιωτικά και κρυφά (λέγοντας): «Είναι αυτός (ο Μωχάμμαντ) κάτι άλλο, εκτός από ένας άνθρωπος σαν και εσάς; Θα ακολουθήσετε λοιπόν τη μαγεία (του), ενώ (τη) βλέπετε;»

Оят: 4

قَالَ رَبِّي يَعۡلَمُ ٱلۡقَوۡلَ فِي ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

Είπε (ο Προφήτης): «Ο Κύριός μου γνωρίζει κάθε λόγο που λέγεται στους ουρανούς και στη γη (και ξέρει την κρυφή συνομιλία σας). Πράγματι, Αυτός είναι ο Ασ-Σαμεί‘ (Αυτός που ακούει τα πάντα), ο Αλ-‘Αλείμ (Παντογνώστης).»

Оят: 5

بَلۡ قَالُوٓاْ أَضۡغَٰثُ أَحۡلَٰمِۭ بَلِ ٱفۡتَرَىٰهُ بَلۡ هُوَ شَاعِرٞ فَلۡيَأۡتِنَا بِـَٔايَةٖ كَمَآ أُرۡسِلَ ٱلۡأَوَّلُونَ

(Δεν πιστεύουν ότι το Κορ’άν στάλθηκε από τον Αλλάχ) αλλά (κάποια φορά κάποιοι απ' αυτούς) λένε: «Αυτό (το Κορ’άν) είναι μπερδεμένα όνειρα (που τα είδε ο Μωχάμμαντ)!» (Άλλη φορά άλλοι λένε): «Όχι (δεν είναι έτσι), αλλά το έχει κατασκευάσει!» (Άλλη φορά άλλοι λένε): «Όχι (δεν είναι έτσι), αλλά (ο Μωχάμμαντ) είναι ένας ποιητής! Ας μας φέρει, λοιπόν, ένα Σημάδι, όπως στάλθηκαν οι προηγούμενοι Αγγελιαφόροι (με Σημάδια προς τους λαούς τους).»

Оят: 6

مَآ ءَامَنَتۡ قَبۡلَهُم مِّن قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَآۖ أَفَهُمۡ يُؤۡمِنُونَ

Πριν απ' αυτούς, καμία πόλη που την έχουμε καταστρέψει, δεν πίστεψε (παρόλο που τους στείλαμε τα Σημάδια που πρότειναν, αντίθετα, τα διέψευσαν). Θα πίστευαν αυτοί λοιπόν;

Оят: 7

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ إِلَّا رِجَالٗا نُّوحِيٓ إِلَيۡهِمۡۖ فَسۡـَٔلُوٓاْ أَهۡلَ ٱلذِّكۡرِ إِن كُنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ

Πράγματι, δε στείλαμε πριν από σένα (ω, Μωχάμμαντ) παρά μόνο άνδρες (Αγγελιαφόρους), στους οποίους αποκαλύψαμε. Ρωτήστε λοιπόν (ω, άπιστοι) εκείνους των προηγούμενων Θείων Βιβλίων (της Τοράς και του Ιν-τζήλ -του πρωτότυπου Ευαγγελίου του Ιησού- αν οι Αγγελιαφόροι που τους έστειλε ο Αλλάχ πριν, ήταν άνθρωποι ή Άγγελοι), αν δε γνωρίζετε!

Оят: 8

وَمَا جَعَلۡنَٰهُمۡ جَسَدٗا لَّا يَأۡكُلُونَ ٱلطَّعَامَ وَمَا كَانُواْ خَٰلِدِينَ

Και δεν τους δημιουργήσαμε (τους Αγγελιαφόρους, με) σώματα που δεν έτρωγαν φαγητό - ούτε ήταν αθάνατοι.

Оят: 9

ثُمَّ صَدَقۡنَٰهُمُ ٱلۡوَعۡدَ فَأَنجَيۡنَٰهُمۡ وَمَن نَّشَآءُ وَأَهۡلَكۡنَا ٱلۡمُسۡرِفِينَ

Έπειτα εκπληρώσαμε την υπόσχεσή Μας προς αυτούς (τους Αγγελιαφόρους), και έτσι σώσαμε αυτούς και όσους θέλαμε (δηλ. τους πιστούς), και καταστρέψαμε εκείνους που ξεπέρασαν τα όρια (με την απιστία και τις αμαρτίες).

Оят: 10

لَقَدۡ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ كِتَٰبٗا فِيهِ ذِكۡرُكُمۡۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

(Ω, άνθρωποι) πράγματι, σας στείλαμε ένα Βιβλίο (το Κορ’άν) το οποίο έχει δόξα (και δύναμη) για σας (αν το ακολουθήσετε). Μα δε συλλογίζεστε;

Оят: 11

وَكَمۡ قَصَمۡنَا مِن قَرۡيَةٖ كَانَتۡ ظَالِمَةٗ وَأَنشَأۡنَا بَعۡدَهَا قَوۡمًا ءَاخَرِينَ

Πόσες άδικες πόλεις καταστρέψαμε, και δημιουργήσαμε μετά απ' αυτές άλλους λαούς!

Оят: 12

فَلَمَّآ أَحَسُّواْ بَأۡسَنَآ إِذَا هُم مِّنۡهَا يَرۡكُضُونَ

Όταν είδαν την τιμωρία Μας, άρχισαν να τρέχουν μακριά απ' αυτήν (την πόλη τους).

Оят: 13

لَا تَرۡكُضُواْ وَٱرۡجِعُوٓاْ إِلَىٰ مَآ أُتۡرِفۡتُمۡ فِيهِ وَمَسَٰكِنِكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تُسۡـَٔلُونَ

(Αλλά οι Άγγελοι τους φώναξαν σαρκαστικά): «Μην τρέχετε, αλλά επιστρέψτε στις απολαύσεις σας και στις κατοικίες σας, ίσως να σας ζητήσουν (οι άνθρωποι κάτι, όπως όταν ήσασταν πριν, που είχατε πλούτη, εξουσία και δύναμη).»

Оят: 14

قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

Είπαν (οι άδικοι): «Αλίμονό μας! Πράγματι, ήμασταν άδικοι (με την απιστία μας)!»

Оят: 15

فَمَا زَالَت تِّلۡكَ دَعۡوَىٰهُمۡ حَتَّىٰ جَعَلۡنَٰهُمۡ حَصِيدًا خَٰمِدِينَ

Δε σταμάτησε αυτή να είναι η κραυγή τους έως ότου τους κάναμε σαν θερισμένα φυτά, (νεκρούς) χωρίς κίνηση.

Оят: 16

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَآءَ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ

Πράγματι, δε δημιουργήσαμε τους ουρανούς και τη γη και ό,τι υπάρχει ανάμεσά τους για διασκέδαση (ή άσκοπα, αλλά είναι μία ένδειξη της Δύναμής Μας).

Оят: 17

لَوۡ أَرَدۡنَآ أَن نَّتَّخِذَ لَهۡوٗا لَّٱتَّخَذۡنَٰهُ مِن لَّدُنَّآ إِن كُنَّا فَٰعِلِينَ

Αν θέλαμε να είχαμε μία διασκέδαση (όπως το να είχαμε μία σύζυγο ή έναν γιο), θα την είχαμε πάρει από ό,τι έχουμε (και όχι από ό,τι έχετε στη γη), και ποτέ δε θα το κάναμε αυτό (αφού κάτι τέτοιο αποτελεί μία ατέλεια, η οποία δεν ταιριάζει στη Μεγαλοπρέπειά Μας).

Оят: 18

بَلۡ نَقۡذِفُ بِٱلۡحَقِّ عَلَى ٱلۡبَٰطِلِ فَيَدۡمَغُهُۥ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٞۚ وَلَكُمُ ٱلۡوَيۡلُ مِمَّا تَصِفُونَ

Όχι (δεν ισχύει αυτό που ισχυρίζονται, ότι ο Αλλάχ απέκτησε έναν γιο ή μία σύζυγο), αλλά πράγματι, ρίχνουμε την αλήθεια πάνω στην πλάνη, και έτσι την συνθλίβει (και την καταστρέφει), και έτσι (η πλάνη) φεύγει (χαμένη). Αλίμονο σε σας (που ισχυρίζεστε κάτι τέτοιο) για όσα περιγράφετε ψευδώς!

Оят: 19

وَلَهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَمَنۡ عِندَهُۥ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِهِۦ وَلَا يَسۡتَحۡسِرُونَ

Σ' Αυτόν ανήκουν όλοι όσοι είναι στους ουρανούς και στη γη. Αυτοί που βρίσκονται κοντά του (δηλ. οι Άγγελοι) δε γίνονται ποτέ αλαζονικοί απέναντι στη λατρεία Του, ούτε κουράζονται (ούτε βαριούνται απ' αυτήν) ποτέ.

Оят: 20

يُسَبِّحُونَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ لَا يَفۡتُرُونَ

Τον δοξάζουν μέρα και νύχτα, χωρίς να κουράζονται (ή να βαριούνται).

Оят: 21

أَمِ ٱتَّخَذُوٓاْ ءَالِهَةٗ مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ هُمۡ يُنشِرُونَ

Ή μήπως πήραν (οι ειδωλολάτρες για λατρεία) θεούς από τη γη, που μπορούν να αναστήσουν τους νεκρούς;

Оят: 22

لَوۡ كَانَ فِيهِمَآ ءَالِهَةٌ إِلَّا ٱللَّهُ لَفَسَدَتَاۚ فَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلۡعَرۡشِ عَمَّا يَصِفُونَ

Αν υπήρχαν σ' αυτούς (τους ουρανούς και τη γη) άλλοι θεοί εκτός από τον Αλλάχ, θα είχαν (οι ουρανοί και η γη) χαθεί (και το σύστημά τους θα είχε καταρρεύσει, λόγω της σύγκρουσης μεταξύ των θεών, και λόγω του ότι ο καθένας τους θα ήθελε το μερίδιό του). Δόξα στον Αλλάχ, τον Κύριο του Θρόνου, είναι πολύ Ανώτερος από ό,τι Του αποδίδουν (ψευδώς, από ατέλειες).

Оят: 23

لَا يُسۡـَٔلُ عَمَّا يَفۡعَلُ وَهُمۡ يُسۡـَٔلُونَ

Δεν κρίνεται για ό,τι κάνει, αλλά αυτοί θα κριθούν!

Оят: 24

أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةٗۖ قُلۡ هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡۖ هَٰذَا ذِكۡرُ مَن مَّعِيَ وَذِكۡرُ مَن قَبۡلِيۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ ٱلۡحَقَّۖ فَهُم مُّعۡرِضُونَ

Ή πήραν (οι ειδωλολάτρες για λατρεία) άλλους θεούς εκτός Αυτού; Πες (ω, Προφήτη): «Φέρτε την απόδειξή σας! Αυτό το Κορ’άν που στάλθηκε σε μένα, και τα Θεία Βιβλία που στάλθηκαν στους Αγγελιαφόρους πριν από μένα (δεν περιείχαν καμία απόδειξη γι' αυτό που ισχυρίζεστε ψευδώς)!» Ωστόσο, οι περισσότεροι εξ’ αυτών (των ειδωλολατρών) δε γνωρίζουν την αλήθεια (αλλά στηρίζονται στην πλάνη), και έτσι απομακρύνονται (από την αλήθεια).

Оят: 25

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِيٓ إِلَيۡهِ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدُونِ

Δε στείλαμε πριν από σένα (ω, Προφήτη) κανέναν Αγγελιαφόρο εκτός να του είχαμε αποκαλύψει ότι: «Δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον Εγώ. Έτσι λατρέψτε μόνο Εμένα.»

Оят: 26

وَقَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَلَدٗاۗ سُبۡحَٰنَهُۥۚ بَلۡ عِبَادٞ مُّكۡرَمُونَ

Είπαν (οι άπιστοι): «Ο Αρ-Ραχμάν (Παντελεήμονας) απέκτησε παιδιά (δηλ. ότι οι Άγγελοι είναι οι κόρες Του).» Δόξα σ’ Αυτόν (είναι πολύ Ανώτερος από ό,τι Του αποδίδουν ψευδώς)! Δεν (έχει παιδιά), αλλά (οι Άγγελοι) είναι τιμημένοι δούλοι (Του).

Оят: 27

لَا يَسۡبِقُونَهُۥ بِٱلۡقَوۡلِ وَهُم بِأَمۡرِهِۦ يَعۡمَلُونَ

Δε μιλούν (οι Άγγελοι) ποτέ πριν απ' Αυτόν, και ενεργούν μόνο υπό τη διαταγή Του.

Оят: 28

يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يَشۡفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ٱرۡتَضَىٰ وَهُم مِّنۡ خَشۡيَتِهِۦ مُشۡفِقُونَ

Γνωρίζει ό,τι έκαναν και ό,τι θα κάνουν. Δεν μπορούν να διαμεσολαβήσουν παρά μόνο για όποιον δέχεται (ο Αλλάχ). Και αυτοί λόγω του φόβου τους προς Αυτόν, είναι επιφυλακτικοί (στο να μην παρακούν καμία εντολή Του).

Оят: 29

۞ وَمَن يَقُلۡ مِنۡهُمۡ إِنِّيٓ إِلَٰهٞ مِّن دُونِهِۦ فَذَٰلِكَ نَجۡزِيهِ جَهَنَّمَۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلظَّٰلِمِينَ

Αν κάποιος απ' αυτούς θα έλεγε: «Είμαι θεός πέραν απ' Αυτόν», θα τον τιμωρούσαμε με την Κόλαση. Έτσι τιμωρούμε τους άδικους.

Оят: 30

أَوَلَمۡ يَرَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ كَانَتَا رَتۡقٗا فَفَتَقۡنَٰهُمَاۖ وَجَعَلۡنَا مِنَ ٱلۡمَآءِ كُلَّ شَيۡءٍ حَيٍّۚ أَفَلَا يُؤۡمِنُونَ

Δε βλέπουν (και δε γνωρίζουν) οι άπιστοι πως οι ουρανοί και η Γη ήταν κολλημένοι (σαν μία ενιαία οντότητα), και έπειτα τους χωρίσαμε! Και από το νερό δημιουργήσαμε κάθε ζωντανό ον. Δε θα πιστέψουν λοιπόν;

Оят: 31

وَجَعَلۡنَا فِي ٱلۡأَرۡضِ رَوَٰسِيَ أَن تَمِيدَ بِهِمۡ وَجَعَلۡنَا فِيهَا فِجَاجٗا سُبُلٗا لَّعَلَّهُمۡ يَهۡتَدُونَ

Και τοποθετήσαμε στη Γη σταθερά βουνά για (να τη σταθεροποιήσουν και) να μην ταρακουνιέται μαζί τους (ανθρώπους), και φτιάξαμε σ' αυτήν (τη Γη) πλατιά μονοπάτια, μήπως και καθοδηγηθούν (στους δρόμους τους).

Оят: 32

وَجَعَلۡنَا ٱلسَّمَآءَ سَقۡفٗا مَّحۡفُوظٗاۖ وَهُمۡ عَنۡ ءَايَٰتِهَا مُعۡرِضُونَ

Και κάναμε τον ουρανό ένα προστατευμένο ταβάνι, αλλά (οι άπιστοι) αποστρέφονται τα Σημάδια που υπάρχουν σ' αυτόν (τον ουρανό).

Оят: 33

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ فِي فَلَكٖ يَسۡبَحُونَ

Αυτός είναι που έπλασε τη νύχτα και την ημέρα, και τον ήλιο και το φεγγάρι. Όλα (τα ουράνια σώματα) κολυμπούν σε τροχιά.

Оят: 34

وَمَا جَعَلۡنَا لِبَشَرٖ مِّن قَبۡلِكَ ٱلۡخُلۡدَۖ أَفَإِيْن مِّتَّ فَهُمُ ٱلۡخَٰلِدُونَ

Δεν κάναμε κανέναν άνθρωπο πριν από σένα (ω, Προφήτη) να είναι αθάνατος. Αν λοιπόν πεθάνεις, θα ζήσουν αυτοί (μετά από σένα) αιώνια; [Όχι βέβαια].

Оят: 35

كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۗ وَنَبۡلُوكُم بِٱلشَّرِّ وَٱلۡخَيۡرِ فِتۡنَةٗۖ وَإِلَيۡنَا تُرۡجَعُونَ

Κάθε ψυχή θα γευτεί το θάνατο. Σας δοκιμάζουμε με το κακό και με το καλό, ως δοκιμασία. Και σε Μας (την Ημέρα της Κρίσεως) θα επιστρέψετε.

Оят: 36

وَإِذَا رَءَاكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا ٱلَّذِي يَذۡكُرُ ءَالِهَتَكُمۡ وَهُم بِذِكۡرِ ٱلرَّحۡمَٰنِ هُمۡ كَٰفِرُونَ

Όταν σε βλέπουν οι άπιστοι, σε παίρνουν μόνο για κοροϊδία, (λέγοντας): «Αυτός είναι που αναφέρει τους θεούς σας κατακρίνοντας τους;» ενώ οι ίδιοι αρνούνται την εξύμνηση του Αρ-Ραχμάν (Παντελεήμονα), (και αρνούνται να αναφέρουν τις χάρες Του σ' αυτούς, και την Υπενθύμιση Του -το Κορ’άν-).

Оят: 37

خُلِقَ ٱلۡإِنسَٰنُ مِنۡ عَجَلٖۚ سَأُوْرِيكُمۡ ءَايَٰتِي فَلَا تَسۡتَعۡجِلُونِ

Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε πολύ ανυπόμονος. (Ω, άπιστοι, που βιάζεστε να πέσει πάνω σας η τιμωρία), πράγματι, θα σας δείξω τα Σημάδια (δηλ. την τιμωρία) Μου, επομένως μη βιάζεστε!

Оят: 38

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Λένε (οι άπιστοι): «Πότε θα υλοποιηθεί αυτή η υπόσχεση (για την τιμωρία), αν είστε (ω, Μουσουλμάνοι) ειλικρινείς;»

Оят: 39

لَوۡ يَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ ٱلنَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمۡ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

Αν οι άπιστοι γνώριζαν (τι θα πάθουν) όταν δε θα μπορούν να αποτρέψουν τη Φωτιά ούτε από τα πρόσωπά τους, ούτε τις πλάτες τους, και ούτε θα βοηθηθούν, (δε θα παρέμεναν στην απιστία τους, ούτε θα βιαζόντουσαν για την τιμωρία).

Оят: 40

بَلۡ تَأۡتِيهِم بَغۡتَةٗ فَتَبۡهَتُهُمۡ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ

Όχι (δε θα αρπάξει η Φωτιά τους άπιστους ενώ την περιμένουν), αλλά θα τους έρθει ξαφνικά και θα τους συγκλονίσει. Δε θα μπορούν να την αποτρέψουν, ούτε θα τους δοθεί αναβολή (για να στραφούν με μεταμέλεια και να ελεηθούν)!

Оят: 41

وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُواْ مِنۡهُم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Πράγματι, (πολλοί) Αγγελιαφόροι πριν από σένα (ω, Μωχάμμαντ) χλευάστηκαν, αλλά εκείνοι που τους χλεύασαν, περικυκλώθηκαν απ' αυτό (το μαρτύριο) που το χλεύαζαν!

Оят: 42

قُلۡ مَن يَكۡلَؤُكُم بِٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ مِنَ ٱلرَّحۡمَٰنِۚ بَلۡ هُمۡ عَن ذِكۡرِ رَبِّهِم مُّعۡرِضُونَ

Πες (ω, Προφήτη, στους άπιστους που βιάζονται να τους πέσει η τιμωρία): «Ποιος μπορεί να σας προστατεύσει τη νύχτα και την ημέρα από τον Αρ-Ραχμάν (Παντελεήμονα) (αν στείλει την τιμωρία σε σας);» Όχι (δεν αναγνωρίζουν τις χάρες Του σ' αυτούς), αλλά απομακρύνονται από την Υπενθύμιση (το Κορ’άν, τη νουθεσία και τα Σημάδια) του Κυρίου τους!

Оят: 43

أَمۡ لَهُمۡ ءَالِهَةٞ تَمۡنَعُهُم مِّن دُونِنَاۚ لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَ أَنفُسِهِمۡ وَلَا هُم مِّنَّا يُصۡحَبُونَ

Ή έχουν (οι άπιστοι) θεούς που μπορούν να τους προστατεύσουν από Μας; Πράγματι, (οι λεγόμενοι θεοί τους) δεν μπορούν καν να υποστηρίξουν τον εαυτό τους, ούτε θα προστατευτούν από την τιμωρία Μας!

Оят: 44

بَلۡ مَتَّعۡنَا هَٰٓؤُلَآءِ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ طَالَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡعُمُرُۗ أَفَلَا يَرَوۡنَ أَنَّا نَأۡتِي ٱلۡأَرۡضَ نَنقُصُهَا مِنۡ أَطۡرَافِهَآۚ أَفَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

Όχι (δε θα τους προστατέψουν οι λεγόμενοι θεοί τους), αλλά Εμείς παρείχαμε αγαθά σ' αυτούς και στους προγόνους τους, μέχρι που έζησαν πολύ, (και έτσι ξεγέλασαν τον εαυτό τους νομίζοντας ότι δε θα τιμωρηθούν ποτέ, και παρέμεναν στην απιστία)! Δε βλέπουν ότι Εμείς μειώνουμε τη γη (της απιστίας) από τα άκρα της (δίνοντας στον Μωχάμμαντ τη νίκη, σε μία πόλη μετά από την άλλη); Είναι αυτοί λοιπόν που θα επικρατήσουν; [Όχι βέβαια].

Оят: 45

قُلۡ إِنَّمَآ أُنذِرُكُم بِٱلۡوَحۡيِۚ وَلَا يَسۡمَعُ ٱلصُّمُّ ٱلدُّعَآءَ إِذَا مَا يُنذَرُونَ

Πες (ω, Προφήτη, στους ανθρώπους): «Σας προειδοποιώ (για την τιμωρία του Αλλάχ) μόνο με την αποκάλυψη (το Κορ’άν).» Αλλά οι κωφοί δεν ακούν την κλήση όταν προειδοποιούνται.

Оят: 46

وَلَئِن مَّسَّتۡهُمۡ نَفۡحَةٞ مِّنۡ عَذَابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

Αν τους άγγιζε (τους άπιστους) κάτι λίγο, από την τιμωρία του Κυρίου σου (ω, Προφήτη), θα έλεγαν: «Αλίμονό μας! Πράγματι, ήμασταν άδικοι.»

Оят: 47

وَنَضَعُ ٱلۡمَوَٰزِينَ ٱلۡقِسۡطَ لِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَلَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗاۖ وَإِن كَانَ مِثۡقَالَ حَبَّةٖ مِّنۡ خَرۡدَلٍ أَتَيۡنَا بِهَاۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَٰسِبِينَ

Θα θέσουμε την Ημέρα της Κρίσεως δίκαιους ζυγούς (για τις πράξεις των ανθρώπων), και καμιά ψυχή δε θα αδικηθεί σε τίποτα. Ακόμα κι αν (μία πράξη) είναι στο βάρος ενός σιναπόσπορου, θα τη φέρουμε (για να μετρηθεί). Επαρκεί ότι Εμείς είμαστε που θα μετρήσουμε (τις πράξεις των δούλων Μας).

Оят: 48

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ٱلۡفُرۡقَانَ وَضِيَآءٗ وَذِكۡرٗا لِّلۡمُتَّقِينَ

Πράγματι, δώσαμε στον Μωυσή και στον Ααρών το Κριτήριο (την Τορά, που διαχωρίζει την αλήθεια από την πλάνη), και ως λαμπερό φως και υπενθύμιση για τους ευσεβείς (που φυλάσσονται από την τιμωρία του Αλλάχ τηρώντας τις εντολές Του).

Оят: 49

ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُم بِٱلۡغَيۡبِ وَهُم مِّنَ ٱلسَّاعَةِ مُشۡفِقُونَ

Οι οποίοι είναι αυτοί που φοβούνται τον Κύριό τους χωρίς να Τον έχουν δει, και φοβούνται την Ώρα (της Ημέρας της Κρίσεως).

Оят: 50

وَهَٰذَا ذِكۡرٞ مُّبَارَكٌ أَنزَلۡنَٰهُۚ أَفَأَنتُمۡ لَهُۥ مُنكِرُونَ

Αυτό (το Κορ’άν) είναι μία ευλογημένη Υπενθύμιση, το οποίο έχουμε στείλει. Εσείς θα το αρνηθείτε, λοιπόν (παρόλο που είναι πολύ ξεκάθαρο);

Оят: 51

۞ وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَآ إِبۡرَٰهِيمَ رُشۡدَهُۥ مِن قَبۡلُ وَكُنَّا بِهِۦ عَٰلِمِينَ

Πράγματι, δώσαμε πριν στον Αβραάμ την καθοδήγησή του (προς την οποία καλούσε τους ανθρώπους), και γνωρίζαμε τα πάντα γι' αυτόν (και την πίστη του).

Оят: 52

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا هَٰذِهِ ٱلتَّمَاثِيلُ ٱلَّتِيٓ أَنتُمۡ لَهَا عَٰكِفُونَ

Όταν είπε (ο Αβραάμ) στον πατέρα του και στο λαό του: «Τι είναι αυτά τα αγάλματα στα οποία είστε αφοσιωμένοι (με τη λατρεία);»

Оят: 53

قَالُواْ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا لَهَا عَٰبِدِينَ

Είπαν: «Βρήκαμε τους προγόνους μας να τα λατρεύουν.»

Оят: 54

قَالَ لَقَدۡ كُنتُمۡ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمۡ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

(Ο Αβραάμ) είπε: «Πράγματι, εσείς και οι πρόγονοί σας βρισκόσασταν σε φανερή πλάνη.»

Оят: 55

قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا بِٱلۡحَقِّ أَمۡ أَنتَ مِنَ ٱللَّٰعِبِينَ

Είπαν: «Έφερες σε μας την αλήθεια, ή είσαι ένας από τους χλευαστές;»

Оят: 56

قَالَ بَل رَّبُّكُمۡ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ ٱلَّذِي فَطَرَهُنَّ وَأَنَا۠ عَلَىٰ ذَٰلِكُم مِّنَ ٱلشَّٰهِدِينَ

(Ο Αβραάμ) είπε: «Όχι (δεν είμαι ένας από τους χλευαστές), αλλά (σας ήρθα με την αλήθεια) πράγματι, ο Κύριός σας είναι ο Κύριος των ουρανών και της γης, ο Οποίος τους δημιούργησε. Και σ’ αυτό (ότι Αυτός είναι ο Κύριός σας), είμαι ένας από τους μάρτυρες.»

Оят: 57

وَتَٱللَّهِ لَأَكِيدَنَّ أَصۡنَٰمَكُم بَعۡدَ أَن تُوَلُّواْ مُدۡبِرِينَ

(Έπειτα είπε ο Αβραάμ μέσα του:) «Μα τον Αλλάχ! Θα καταστρέψω τα είδωλά σας με ένα σχέδιο, αφού φύγετε (προς τη γιορτή σας).»

Оят: 58

فَجَعَلَهُمۡ جُذَٰذًا إِلَّا كَبِيرٗا لَّهُمۡ لَعَلَّهُمۡ إِلَيۡهِ يَرۡجِعُونَ

Έτσι, τα έσπασε σε κομμάτια, εκτός από το μεγαλύτερο αυτών, ίσως να επιστρέψουν σ’ αυτό (το είδωλο και να το ρωτήσουν ποιος το έκανε)!

Оят: 59

قَالُواْ مَن فَعَلَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَآ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

(Όταν επέστρεψαν και τα είδαν) είπαν: «Ποιος έκανε αυτό στους θεούς μας; Πράγματι, είναι ένας από τους άδικους.»

Оят: 60

قَالُواْ سَمِعۡنَا فَتٗى يَذۡكُرُهُمۡ يُقَالُ لَهُۥٓ إِبۡرَٰهِيمُ

Κάποιοι είπαν: «Ακούσαμε έναν νεαρό να τους αναφέρει (κατακρίνοντάς τους), ο οποίος λέγεται Αβραάμ.»

Оят: 61

قَالُواْ فَأۡتُواْ بِهِۦ عَلَىٰٓ أَعۡيُنِ ٱلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَشۡهَدُونَ

Είπαν: «Φέρτέ τον, λοιπόν, ενώπιον των ανθρώπων, για να γίνουν μάρτυρες (σε ό,τι θα πει).»

Оят: 62

قَالُوٓاْ ءَأَنتَ فَعَلۡتَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَا يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

Είπαν: «Εσύ έκανες αυτό στους θεούς μας, ω, Αβραάμ;»

Оят: 63

قَالَ بَلۡ فَعَلَهُۥ كَبِيرُهُمۡ هَٰذَا فَسۡـَٔلُوهُمۡ إِن كَانُواْ يَنطِقُونَ

(Ο Αβραάμ) είπε (σαρκαστικά): «Όχι, αλλά αυτό το μεγαλύτερο αυτών (των ειδώλων) το έκανε. Ρωτήστε τα, αν μπορούν να μιλήσουν.»

Оят: 64

فَرَجَعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ فَقَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ أَنتُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ

Έτσι γύρισαν στον εαυτό τους (συλλογιζόμενοι) και (κάποιοι) είπαν: «Πράγματι, εσείς είστε οι άδικοι (που λατρεύετε αυτά που δεν μπορούν να μιλήσουν).»

Оят: 65

ثُمَّ نُكِسُواْ عَلَىٰ رُءُوسِهِمۡ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَا هَٰٓؤُلَآءِ يَنطِقُونَ

Έπειτα, επέστρεψαν στο πείσμα τους και είπαν (στον Αβραάμ): «Πράγματι, γνωρίζεις καλά ότι αυτά (τα είδωλα) δε μιλούν! (Τότε πώς μας ζητάς να τους ρωτήσουμε;)»

Оят: 66

قَالَ أَفَتَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا يَضُرُّكُمۡ

(Ο Αβραάμ) είπε: «Είναι δυνατόν να λατρεύετε αντί τον Αλλάχ, αυτά (τα είδωλα) που δεν μπορούν να σας ωφελήσουν σε τίποτε, ούτε να σας βλάψουν;»

Оят: 67

أُفّٖ لَّكُمۡ وَلِمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

«Ουφ (μια έκφραση θυμού και δυσαρέσκειας), σε σας και σ' αυτά που λατρεύετε αντί τον Αλλάχ! Μα δε συλλογίζεστε;»

Оят: 68

قَالُواْ حَرِّقُوهُ وَٱنصُرُوٓاْ ءَالِهَتَكُمۡ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ

Είπαν: «Κάψτε τον (Αβραάμ) και υποστηρίξτε τους θεούς σας, αν πραγματικά θα το κάνετε (το να τον τιμωρήσετε).»

Оят: 69

قُلۡنَا يَٰنَارُ كُونِي بَرۡدٗا وَسَلَٰمًا عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

(Αφού τον έριξαν σε μεγάλη φωτιά) είπαμε (Εμείς): «Ω, φωτιά! Να είσαι ψύχραιμη και ασφαλής για τον Αβραάμ.»

Оят: 70

وَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَخۡسَرِينَ

Ήθελαν να τον βλάψουν με το σχέδιό τους, αλλά τους κάναμε να είναι οι χαμένοι!

Оят: 71

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَلُوطًا إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَا لِلۡعَٰلَمِينَ

Σώσαμε αυτόν (τον Αβραάμ) και τον Λωτ, και τους φέραμε (από το Ιράκ) προς τη γη [του Λεβάντες] στην οποία ευλογήσαμε μέσα της (με αγαθά) για τους ανθρώπους (και με το ότι στείλαμε εκεί πολλούς Προφήτες).

Оят: 72

وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ نَافِلَةٗۖ وَكُلّٗا جَعَلۡنَا صَٰلِحِينَ

Χαρίσαμε σ' αυτόν (τον Αβραάμ): τον Ισαάκ (τον γιο του), και τον Ιακώβ (τον εγγονό του), ως χάρη (από Εμάς), και τους κάναμε όλους ενάρετους.

Оят: 73

وَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَئِمَّةٗ يَهۡدُونَ بِأَمۡرِنَا وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡهِمۡ فِعۡلَ ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَإِقَامَ ٱلصَّلَوٰةِ وَإِيتَآءَ ٱلزَّكَوٰةِۖ وَكَانُواْ لَنَا عَٰبِدِينَ

Και τους κάναμε ηγέτες, που καθοδηγούσαν (τους ανθρώπους προς τη λατρεία Μας) με την εντολή Μας, και τους εμπνεύσαμε να κάνουν ενάρετες πράξεις, να τελούν την προσευχή και να δίνουν τη Ζακά (υποχρεωτική ελεημοσύνη). Πράγματι, ήταν λάτρεις προς Εμάς (με αφοσίωση και υποταγή).

Оят: 74

وَلُوطًا ءَاتَيۡنَٰهُ حُكۡمٗا وَعِلۡمٗا وَنَجَّيۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡقَرۡيَةِ ٱلَّتِي كَانَت تَّعۡمَلُ ٱلۡخَبَٰٓئِثَۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمَ سَوۡءٖ فَٰسِقِينَ

Στον Λωτ δώσαμε ορθή κρίση και γνώση, και τον σώσαμε από την κωμόπολη (Σόδομα) που έκανε τις επαίσχυντες πράξεις (της ομοφυλοφιλίας). Πράγματι, ήταν ένας κακός και ανυπάκουος λαός.

Оят: 75

وَأَدۡخَلۡنَٰهُ فِي رَحۡمَتِنَآۖ إِنَّهُۥ مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Και τον εισάγαμε (τον Λωτ) στο έλεός Μας. Πράγματι, ήταν ένας από τους ενάρετους.

Оят: 76

وَنُوحًا إِذۡ نَادَىٰ مِن قَبۡلُ فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

(Ανάφερε, ω, Προφήτη) και τον Νώε, όταν Μας επικαλέστηκε πριν (για την καταστροφή των άπιστων), και έτσι ανταποκριθήκαμε, και σώσαμε αυτόν και (τους πιστούς και τους πιστούς από) την οικογένειά του από τη μεγάλη θλίψη (και την πλημμύρα).

Оят: 77

وَنَصَرۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمَ سَوۡءٖ فَأَغۡرَقۡنَٰهُمۡ أَجۡمَعِينَ

Και τον υποστηρίξαμε ενάντια στους ανθρώπους που διέψευσαν τα Σημάδια Μας. Πράγματι, ήταν κακοί άνθρωποι, οπότε τους πνίξαμε όλους.

Оят: 78

وَدَاوُۥدَ وَسُلَيۡمَٰنَ إِذۡ يَحۡكُمَانِ فِي ٱلۡحَرۡثِ إِذۡ نَفَشَتۡ فِيهِ غَنَمُ ٱلۡقَوۡمِ وَكُنَّا لِحُكۡمِهِمۡ شَٰهِدِينَ

(Ανάφερε, ω, Προφήτη) και τον Δαβίδ και τον Σολομώντα, όταν έκριναν (μεταξύ δύο ανδρών) σχετικά με τις καλλιέργειες, όταν σκορπίστηκαν σ' αυτές τα πρόβατα μερικών ανθρώπων τη νύχτα (και τις χάλασαν), και Ήμασταν Μάρτυρες της κρίσης τους.

Оят: 79

فَفَهَّمۡنَٰهَا سُلَيۡمَٰنَۚ وَكُلًّا ءَاتَيۡنَا حُكۡمٗا وَعِلۡمٗاۚ وَسَخَّرۡنَا مَعَ دَاوُۥدَ ٱلۡجِبَالَ يُسَبِّحۡنَ وَٱلطَّيۡرَۚ وَكُنَّا فَٰعِلِينَ

Κάναμε τον Σολομώντα να την κατανοήσει (την υπόθεση, -χωρίς τον Δαβίδ-, και να δώσει μία καλύτερη κρίση). Και στους δύο δώσαμε ορθή κρίση (και τους κάναμε Προφήτες), και γνώση. Υποτάξαμε τα βουνά και τα πουλιά να Μας δοξάζουν μαζί με τον Δαβίδ (όποτε αυτός Μας δόξαζε). Εμείς είμαστε που τα κάναμε αυτά.

Оят: 80

وَعَلَّمۡنَٰهُ صَنۡعَةَ لَبُوسٖ لَّكُمۡ لِتُحۡصِنَكُم مِّنۢ بَأۡسِكُمۡۖ فَهَلۡ أَنتُمۡ شَٰكِرُونَ

Του διδάξαμε (στον Δαβίδ) πώς να φτιάξει πανοπλίες για να σας προστατεύουν κατά τη μάχη σας. Θα είστε, λοιπόν, ευγνώμονες;

Оят: 81

وَلِسُلَيۡمَٰنَ ٱلرِّيحَ عَاصِفَةٗ تَجۡرِي بِأَمۡرِهِۦٓ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَاۚ وَكُنَّا بِكُلِّ شَيۡءٍ عَٰلِمِينَ

Στον Σολομώντα υποτάξαμε τον δυνατό άνεμο, να φυσάει με την εντολή του (όπου θέλει και μετά να επιστρέφει) προς τη γη που ευλογήσαμε (τον Λεβάντες). Πράγματι, έχουμε πλήρη γνώση των πάντων.

Оят: 82

وَمِنَ ٱلشَّيَٰطِينِ مَن يَغُوصُونَ لَهُۥ وَيَعۡمَلُونَ عَمَلٗا دُونَ ذَٰلِكَۖ وَكُنَّا لَهُمۡ حَٰفِظِينَ

Και (υποτάξαμε) από τους διαβόλους εκείνους που να βουτήξουν γι' αυτόν (τον Σολομώντα για να του φέρουν μαργαριτάρια και κοσμήματα) και έκαναν και άλλες εργασίες. Εμείς είμαστε που τους κρατήσαμε (γι' αυτόν, και έτσι δεν μπορούσαν να τον παρακούσουν, και ξέρουμε τα πάντα σχετικά μ' αυτούς και τις εργασίες και τον αριθμό τους).

Оят: 83

۞ وَأَيُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلضُّرُّ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّٰحِمِينَ

(Ανάφερε, ω, Προφήτη) και τον Ιώβ, όταν επικαλέστηκε τον Κύριό του: «Με χτύπησαν οι αντιξοότητες (η αρρώστια, και έχασα τον πλούτο και την οικογένειά μου), (σώσε με λοιπόν απ' αυτές) και πράγματι, Εσύ είσαι ο πιο Ελεήμων από τους ελεήμονες.»

Оят: 84

فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ فَكَشَفۡنَا مَا بِهِۦ مِن ضُرّٖۖ وَءَاتَيۡنَٰهُ أَهۡلَهُۥ وَمِثۡلَهُم مَّعَهُمۡ رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَا وَذِكۡرَىٰ لِلۡعَٰبِدِينَ

Ανταποκριθήκαμε λοιπόν σ' αυτόν και του ανακουφίσαμε τις αντιξοότητες, και του αποκαταστήσαμε την οικογένειά του, διπλάσια (σε αριθμό), ως έλεος από Εμάς (προς αυτόν), και ως υπενθύμιση (και καλό παράδειγμα) για τους λάτρεις (Μας, για να το ακολουθούν στο να δείχνουν υπομονή).

Оят: 85

وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِدۡرِيسَ وَذَا ٱلۡكِفۡلِۖ كُلّٞ مِّنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

(Ανάφερε, ω, Προφήτη) και τον Ισμαήλ, τον Ιντρίς και τον Δα-Αλ-Κιφλ, οι οποίοι ήταν όλοι υπομονετικοί.

Оят: 86

وَأَدۡخَلۡنَٰهُمۡ فِي رَحۡمَتِنَآۖ إِنَّهُم مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Τους εισάγαμε στο έλεός Μας. Πράγματι, αυτοί ήταν από τους ενάρετους.

Оят: 87

وَذَا ٱلنُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَٰضِبٗا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقۡدِرَ عَلَيۡهِ فَنَادَىٰ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ أَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنتَ سُبۡحَٰنَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

(Ανάφερε, ω, Προφήτη) και αυτόν (τον Ιωνά) με το ψάρι, όταν έφυγε (χωρίς την άδειά Μας) θυμωμένος (από τους άπιστους ανθρώπους του, και δεν έδειξε υπομονή σ' αυτούς), νομίζοντας ότι δε θα στενεύαμε τη ζωή του (και δε θα τον τιμωρούσαμε γι' αυτό που έκανε). (Αλλά διατάξαμε το ψάρι να τον καταπιεί στη θάλασσα και να τον κρατήσει ασφαλή μέσα στην κοιλιά του, και) τότε επικαλέστηκε (ο Ιωνάς) στα βάθη του σκότους: «Δεν υπάρχει άλλος θεός που αξίζει να λατρεύεται παρά μόνον Εσύ. Δόξα Σοι! Πράγματι, ήμουν από τους άδικους (μ' αυτό που έκανα).»

Оят: 88

فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ وَنَجَّيۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡغَمِّۚ وَكَذَٰلِكَ نُـۨجِي ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Έτσι, ανταποκριθήκαμε σ' αυτόν και τον σώσαμε από τη θλίψη. Έτσι σώζουμε τους πιστούς.

Оят: 89

وَزَكَرِيَّآ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥ رَبِّ لَا تَذَرۡنِي فَرۡدٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡوَٰرِثِينَ

(Ανάφερε, ω, Προφήτη) και τον Ζαχαρία, όταν επικαλέστηκε τον Κύριό του: «Κύριέ μου! Μη με αφήσεις να είμαι μόνος (χωρίς έναν γιο). Πράγματι, Εσύ είσαι ο καλύτερος απ' αυτούς που θα παραμείνουν, (χάρισέ μου, λοιπόν, έναν γιο που θα παραμείνει μετά από μένα).»

Оят: 90

فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ وَوَهَبۡنَا لَهُۥ يَحۡيَىٰ وَأَصۡلَحۡنَا لَهُۥ زَوۡجَهُۥٓۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَيَدۡعُونَنَا رَغَبٗا وَرَهَبٗاۖ وَكَانُواْ لَنَا خَٰشِعِينَ

Ανταποκριθήκαμε λοιπόν σ' αυτόν, και του χαρίσαμε τον Γιάχια (τον Ιωάννη τον βαπτιστή), και κάναμε τη γυναίκα του γόνιμη. Πράγματι, έσπευδαν πάντα να κάνουν καλές πράξεις, και Μας επικαλούνταν με ελπίδα (για την ανταμοιβή Μας) και με φόβο (από την τιμωρία Μας), και ήταν υποταγμένοι ενώπιόν Μας.

Оят: 91

وَٱلَّتِيٓ أَحۡصَنَتۡ فَرۡجَهَا فَنَفَخۡنَا فِيهَا مِن رُّوحِنَا وَجَعَلۡنَٰهَا وَٱبۡنَهَآ ءَايَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ

(Ανάφερε, ω, Προφήτη) και (τη Μαρία) εκείνη που φύλαγε την αγνότητά της. Έτσι, διατάξαμε τον Άγγελό Μας (τον Γαβριήλ) να εμφυσήσει σε μία σχισμή στο ένδυμά της (και έτσι συνέλαβε τον Ιησού). Κάναμε αυτήν και τον υιό της, ένα Σημάδι για όλους τους ανθρώπους.

Оят: 92

إِنَّ هَٰذِهِۦٓ أُمَّتُكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَأَنَا۠ رَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُونِ

(Ω, άνθρωποι) πράγματι, αυτή είναι η θρησκεία σας (και όλων των Αγγελιαφόρων από τον Αδάμ μέχρι τον Μωχάμμαντ), η οποία είναι μόνο μία θρησκεία (ο Μονοθεϊσμός, το Ισλάμ), και Εγώ είμαι ο Κύριός σας, γι' αυτό λατρέψτε μόνο Εμένα.

Оят: 93

وَتَقَطَّعُوٓاْ أَمۡرَهُم بَيۡنَهُمۡۖ كُلٌّ إِلَيۡنَا رَٰجِعُونَ

Αλλά οι άνθρωποι διέφεραν μεταξύ τους όσον αφορά τη θρησκεία τους (και εφεύρισκαν αιρέσεις, παρόλο που η θρησκεία του Αβραάμ, του Ιακώβ, του Μωυσή και του Ιησού, ήταν το Ισλάμ). Πράγματι, όλοι (οι άνθρωποι) σε Εμάς θα επιστρέψουν.

Оят: 94

فَمَن يَعۡمَلۡ مِنَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَا كُفۡرَانَ لِسَعۡيِهِۦ وَإِنَّا لَهُۥ كَٰتِبُونَ

Όποιος λοιπόν κάνει ενάρετες πράξεις ενώ είναι πιστός, οι προσπάθειές του δε θα απορριφθούν (αλλά θα ανταμειφθούν), και Εμείς τις καταγράφουμε όλες.

Оят: 95

وَحَرَٰمٌ عَلَىٰ قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَآ أَنَّهُمۡ لَا يَرۡجِعُونَ

Είναι απαγορευμένο (και αδύνατον) για οποιαδήποτε (άπιστη) πόλη που την έχουμε καταστρέψει, να επιστρέψει (ξανά στην εγκόσμια ζωή για να στραφεί με μεταμέλεια).

Оят: 96

حَتَّىٰٓ إِذَا فُتِحَتۡ يَأۡجُوجُ وَمَأۡجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٖ يَنسِلُونَ

Και όταν ανοίξει το φράγμα των λαών Γωγ και Μαγώγ, και κατέβουν γρήγορα από κάθε ανάχωμα,

Оят: 97

وَٱقۡتَرَبَ ٱلۡوَعۡدُ ٱلۡحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَٰخِصَةٌ أَبۡصَٰرُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَٰوَيۡلَنَا قَدۡ كُنَّا فِي غَفۡلَةٖ مِّنۡ هَٰذَا بَلۡ كُنَّا ظَٰلِمِينَ

και πλησιάσει η Αληθινή Υπόσχεση (η Ημέρα της Κρίσεως και εμφανίζονται τα Σημάδιά της), τότε τα μάτια εκείνων που αρνούνται την πίστη θα κοιτάξουν με φρίκη, (και θα πουν): «Αλίμονό μας! Ήμασταν πράγματι σε αδιαφορία και αμέλεια (και δεν προετοιμαζόμασταν) γι' αυτήν (την μεγάλη Ημέρα). Όχι (μόνο), αλλά ήμασταν και άδικοι.»

Оят: 98

إِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمۡ لَهَا وَٰرِدُونَ

Πράγματι, εσείς (ω, ειδωλολάτρες) και ό,τι λατρεύετε πέραν του Αλλάχ (από είδωλα, ανθρώπους ή τζινν που δέχτηκαν να τους λατρεύετε), θα είστε καύσιμο για την Κόλαση, όπου θα εισαχθείτε μέσα της.

Оят: 99

لَوۡ كَانَ هَٰٓؤُلَآءِ ءَالِهَةٗ مَّا وَرَدُوهَاۖ وَكُلّٞ فِيهَا خَٰلِدُونَ

Αν αυτοί (τα είδωλα, και οι άνθρωποι που δέχτηκαν να τους λατρεύουν οι άλλοι) ήταν πράγματι θεοί, δε θα εισαχθούν μέσα της (Κόλασης). Όλοι (οι προαναφερόμενοι λεγόμενοι θεοί, και όσοι τους λάτρεψαν) θα μείνουν εκεί μέσα για πάντα.

Оят: 100

لَهُمۡ فِيهَا زَفِيرٞ وَهُمۡ فِيهَا لَا يَسۡمَعُونَ

Θα έχουν εκεί (στην Κόλαση) πολύ τρομερή εκπνοή (λόγω της αυστηρής τιμωρίας και των πόνων τους), και δε θα ακούν εκεί τίποτα.

Оят: 101

إِنَّ ٱلَّذِينَ سَبَقَتۡ لَهُم مِّنَّا ٱلۡحُسۡنَىٰٓ أُوْلَٰٓئِكَ عَنۡهَا مُبۡعَدُونَ

Όσο γι' εκείνους για τους οποίους είχαμε ορίσει από πριν ότι θα έχουν την καλύτερη ανταμοιβή, (γνωρίζοντας ήδη ότι θα εισαχθούν στον Παράδεισο, όπως οι πιστοί), θα είναι πολύ μακριά απ' αυτήν (την Κόλαση). [Και δεν ισχύει αυτό που ισχυρίστηκαν οι άπιστοι, ότι ο Ιησούς, ο Ουζάιρ και οι Άγγελοι, θα εισαχθούν στη Φωτιά επειδή τους λάτρεψαν οι άνθρωποι! Όχι, δε θα εισαχθούν μέσα της, αφού δε δέχτηκαν να τους λατρέψει κανείς].

Оят: 102

لَا يَسۡمَعُونَ حَسِيسَهَاۖ وَهُمۡ فِي مَا ٱشۡتَهَتۡ أَنفُسُهُمۡ خَٰلِدُونَ

(Οι κάτοικοι του Παραδείσου) δε θα ακούσουν (στον Παράδεισο) την παραμικρή φωνή της (Κόλασης), και θα παραμείνουν σε ό,τι επιθυμούν (από ευδαιμονία και απολαύσεις) για πάντα.

Оят: 103

لَا يَحۡزُنُهُمُ ٱلۡفَزَعُ ٱلۡأَكۡبَرُ وَتَتَلَقَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ هَٰذَا يَوۡمُكُمُ ٱلَّذِي كُنتُمۡ تُوعَدُونَ

Δε θα λυπηθούν από το Μεγάλο Φόβο (όταν θα φυσήξει ο Άγγελος στο Κέρας -Σάλπιγγα-), και οι Άγγελοι θα τους υποδεχτούν (με τα χαρμόσυνα νέα, λέγοντας): «Αυτή είναι η Ημέρα σας, για την οποία (και για την ανταμοιβή της) λάβατε υπόσχεση.»

Оят: 104

يَوۡمَ نَطۡوِي ٱلسَّمَآءَ كَطَيِّ ٱلسِّجِلِّ لِلۡكُتُبِۚ كَمَا بَدَأۡنَآ أَوَّلَ خَلۡقٖ نُّعِيدُهُۥۚ وَعۡدًا عَلَيۡنَآۚ إِنَّا كُنَّا فَٰعِلِينَ

Την Ημέρα όπου θα τυλίξουμε τους ουρανούς, όπως τυλίγεται η περγαμηνή με ό,τι είναι γραμμένο μέσα. Και όπως αρχίσαμε την πρώτη δημιουργία, έτσι θα την επαναφέρουμε (στη ζωή). Είναι μια υπόσχεση από Εμάς, που οπωσδήποτε θα την εκπληρώσουμε.

Оят: 105

وَلَقَدۡ كَتَبۡنَا فِي ٱلزَّبُورِ مِنۢ بَعۡدِ ٱلذِّكۡرِ أَنَّ ٱلۡأَرۡضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ ٱلصَّٰلِحُونَ

Έχουμε γράψει στα Θεία Βιβλία, αφού είχε γραφτεί στο Αλ-Λάουχ Αλ-Μαχφούδ: ότι τη γη (του Παραδείσου) θα την κληρονομήσουν οι δίκαιοι δούλοι Μου. [Αυτό αναφέρεται και στη Σούρατ Αζ-Ζούμαρ 39:74].

Оят: 106

إِنَّ فِي هَٰذَا لَبَلَٰغٗا لِّقَوۡمٍ عَٰبِدِينَ

Πράγματι, υπάρχει σ' αυτό (το Κορ’άν) ό,τι επαρκεί στους ανθρώπους που λατρεύουν (τον Αλλάχ, για να φτάσουν την ευχαρίστηση του Αλλάχ, και τον Παράδεισο).

Оят: 107

وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا رَحۡمَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ

Πράγματι, δε σε στείλαμε (ω, Μωχάμμαντ) παρά μόνο ως έλεος για όλον τον κόσμο.

Оят: 108

قُلۡ إِنَّمَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ

Πες (ω, Προφήτη): «Πράγματι, μου αποκαλύφθηκε ότι ο Θεός σας (που μόνο Αυτός αξίζει να λατρεύεται) είναι μόνο Ένας Θεός. Θα υποταχθείτε λοιπόν (σ' Αυτόν);»

Оят: 109

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ ءَاذَنتُكُمۡ عَلَىٰ سَوَآءٖۖ وَإِنۡ أَدۡرِيٓ أَقَرِيبٌ أَم بَعِيدٞ مَّا تُوعَدُونَ

Αν όμως απομακρυνθούν, τότε πες: «Σας έχω ενημερώσει, ώστε να γίνουμε ίσοι στη γνώση (για όσα σας προειδοποίησα), και δεν ξέρω αν αυτή (η τιμωρία) για την οποία προειδοποιηθήκατε, είναι κοντά ή μακριά!

Оят: 110

إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ مِنَ ٱلۡقَوۡلِ وَيَعۡلَمُ مَا تَكۡتُمُونَ

Πράγματι, Αυτός ξέρει τα φανερά λόγια (σας), και ξέρει τι αποκρύπτετε (από τα λόγια σας).

Оят: 111

وَإِنۡ أَدۡرِي لَعَلَّهُۥ فِتۡنَةٞ لَّكُمۡ وَمَتَٰعٌ إِلَىٰ حِينٖ

Δεν ξέρω αν αυτή (η αναβολή για την τιμωρία) είναι μία δοκιμασία για σας και για να απολαύσετε για λίγο (ώστε να αυξηθείτε στην πλάνη και να παρασυρθείτε σταδιακά προς την καταστροφή).»

Оят: 112

قَٰلَ رَبِّ ٱحۡكُم بِٱلۡحَقِّۗ وَرَبُّنَا ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلۡمُسۡتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ

(Ο Προφήτης) είπε: «Κύριέ μου! Κρίνε (ανάμεσα σε μας τους Μουσουλμάνους, και σ' αυτούς τους άπιστους) με την αλήθεια.» (Και είπε στους άπιστους): «Από τον Κύριό μας, τον Αρ-Ραχμάν (Παντελεήμονα), ζητάμε βοήθεια ενάντια σε ό,τι περιγράφετε (από απιστία και διάψευση).»