Маънолар таржимаси Сура Ёсин сураси - الترجمة اليونانية - Қуръони Карим қомуси

Ёсин сураси

Оят: 1

يسٓ

Η, Σ [Για-Σειν, δύο ξεχωριστά αραβικά γράμματα που δεν συνθέτουν καμία λέξη, αλλά έχουν σημασία, καθώς δεν υπάρχει τίποτα στο Κορ’άν που δεν έχει σημασία. Μόνο ο Αλλάχ γνωρίζει τη σημασία τους. Μπορεί να είναι μια ένδειξη ότι το Κορ’άν αποτελείται από αραβικά γράμματα τα οποία ξέρουν και μιλούν οι Άραβες, και έτσι ο Αλλάχ τους προκάλεσε και προκαλεί οποιονδήποτε άλλον που αμφιβάλλει για το Κορ’άν, να παρουσιάσει οποιοδήποτε παρόμοιο βιβλίο].

Оят: 2

وَٱلۡقُرۡءَانِ ٱلۡحَكِيمِ

Και (ορκίζομαι) μα το τέλειο και σοφό Βιβλίο (το Κορ’άν)!

Оят: 3

إِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Ότι είσαι ένας από τους Αγγελιαφόρους (του Αλλάχ),

Оят: 4

عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

(και είσαι) σε έναν ίσιο δρόμο.

Оят: 5

تَنزِيلَ ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ

[Αυτή είναι] μία αποκάλυψη από τον Αλ-‘Αζείζ (Παντοδύναμο, Ανίκητο), τον Αρ-Ραχείμ (Πολυέσπλαχνο).

Оят: 6

لِتُنذِرَ قَوۡمٗا مَّآ أُنذِرَ ءَابَآؤُهُمۡ فَهُمۡ غَٰفِلُونَ

Για να προειδοποιείς έναν λαό (τον Κουράις), του οποίου οι πρόγονοι δεν είχαν προειδοποιηθεί [δεν τους ήρθε κανένας προειδοποιητής για να τους προειδοποιήσει για την ειδωλολατρία τους που εφεύρισκαν πολύ καιρό μετά από τον Προφήτη Ισμαήλ], και έτσι δεν έχουν γνώση (για την πίστη και την καθοδήγηση).

Оят: 7

لَقَدۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَىٰٓ أَكۡثَرِهِمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

Πράγματι, ο Λόγος (Μου με τον οποίο προειδοποίησα τον Σατανά ότι θα γεμίσω την Κόλαση μ' αυτόν και όσους θα τον ακολουθήσουν) έγινε αναπόφευκτος (δηλ. η τιμωρία έγινε αναπόφευκτη) για τους περισσότερους απ' αυτούς (όπως τον Άμπου Τζαχλ και άλλοι που αρνήθηκαν την πίστη και έδειξαν μεγάλη εχθρότητα εναντίον του Προφήτη), και έτσι δεν πιστεύουν.

Оят: 8

إِنَّا جَعَلۡنَا فِيٓ أَعۡنَٰقِهِمۡ أَغۡلَٰلٗا فَهِيَ إِلَى ٱلۡأَذۡقَانِ فَهُم مُّقۡمَحُونَ

Έχουμε βάλει στους λαιμούς τους δεσμά (που δένουν τα χέρια στους λαιμούς τους), και (τα χέρια τους) φτάνουν στα πηγούνια, και τα κεφάλια τους σηκωμένα προς τα πάνω (και έτσι αποτράπηκαν από κάθε καλό).

Оят: 9

وَجَعَلۡنَا مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ سَدّٗا وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ سَدّٗا فَأَغۡشَيۡنَٰهُمۡ فَهُمۡ لَا يُبۡصِرُونَ

Και βάλαμε μπροστά τους ένα φράγμα και από πίσω τους ένα φράγμα, και καλύψαμε τα μάτια τους, και έτσι δε βλέπουν.

Оят: 10

وَسَوَآءٌ عَلَيۡهِمۡ ءَأَنذَرۡتَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تُنذِرۡهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

Είτε τους προειδοποιήσεις (ω, Προφήτη), είτε όχι, είναι το ίδιο γι' αυτούς, δεν πιστεύουν.

Оят: 11

إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلذِّكۡرَ وَخَشِيَ ٱلرَّحۡمَٰنَ بِٱلۡغَيۡبِۖ فَبَشِّرۡهُ بِمَغۡفِرَةٖ وَأَجۡرٖ كَرِيمٍ

Η προειδοποίησή σου (ω, Προφήτη) θα ωφελήσει μόνο όποιον ακολουθεί την Υπενθύμιση (το Κορ’άν) και φοβάται την τιμωρία του Αρ-Ραχμάν (Παντελεήμονα) χωρίς να την έχει δει. Σ' αυτόν δώσε τα χαρμόσυνα νέα για συγχώρεση και μία γενναιόδωρη ανταμοιβή.

Оят: 12

إِنَّا نَحۡنُ نُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَنَكۡتُبُ مَا قَدَّمُواْ وَءَاثَٰرَهُمۡۚ وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ فِيٓ إِمَامٖ مُّبِينٖ

Εμείς είμαστε που δίνουμε ζωή στους νεκρούς (την Ημέρα της ανάστασης) και καταγράφουμε ό,τι έκαναν (από καλές ή κακές πράξεις στην εγκόσμια ζωή) και ό,τι άφησαν (μετά το θάνατό τους από συνεχόμενες καλές ή κακές πράξεις), και έχουμε καταγράψει τα πάντα σε ένα Ξεκάθαρο Βιβλίο (Αλ-Λάουχ Αλ-Μαχφούδ).

Оят: 13

وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلًا أَصۡحَٰبَ ٱلۡقَرۡيَةِ إِذۡ جَآءَهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ

Δώσε τους (ω, Προφήτη) ένα παράδειγμα των ανθρώπων της κωμόπολης, όταν οι Αγγελιαφόροι ήρθαν σ' αυτήν.

Оят: 14

إِذۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡهِمُ ٱثۡنَيۡنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزۡنَا بِثَالِثٖ فَقَالُوٓاْ إِنَّآ إِلَيۡكُم مُّرۡسَلُونَ

Όταν τους στείλαμε δύο (Αγγελιαφόρους), αλλά τους διέψευσαν, έτσι τους ενισχύσαμε με έναν τρίτο και είπαν: «Είμαστε Απεσταλμένοι σε σας.»

Оят: 15

قَالُواْ مَآ أَنتُمۡ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَمَآ أَنزَلَ ٱلرَّحۡمَٰنُ مِن شَيۡءٍ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا تَكۡذِبُونَ

(Οι άνθρωποι) είπαν: «Εσείς δεν είστε παρά άνθρωποι σαν και εμάς, και ο Αρ-Ραχμάν (Παντελεήμονας) δεν έχει στείλει τίποτα. Πράγματι, εσείς μόνο ψεύδεστε.»

Оят: 16

قَالُواْ رَبُّنَا يَعۡلَمُ إِنَّآ إِلَيۡكُمۡ لَمُرۡسَلُونَ

(Οι Αγγελιαφόροι) είπαν: «Ο Κύριός μας γνωρίζει ότι είμαστε Απεσταλμένοι προς εσάς.

Оят: 17

وَمَا عَلَيۡنَآ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ

Και δεν υπάρχει σε μας άλλο καθήκον παρά μόνο να μεταφέρουμε (το μήνυμα) με ξεκάθαρο τρόπο.»

Оят: 18

قَالُوٓاْ إِنَّا تَطَيَّرۡنَا بِكُمۡۖ لَئِن لَّمۡ تَنتَهُواْ لَنَرۡجُمَنَّكُمۡ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٞ

(Οι άνθρωποι) είπαν: «Είστε για μας ένας κακός οιωνός. Εάν δε σταματήσετε, θα σας λιθοβολήσουμε και θα σας πλήξουμε με μία οδυνηρή τιμωρία.»

Оят: 19

قَالُواْ طَٰٓئِرُكُم مَّعَكُمۡ أَئِن ذُكِّرۡتُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ مُّسۡرِفُونَ

(Οι Αγγελιαφόροι) είπαν: «Ο κακός οιωνός σας είναι μαζί σας συνέχεια (εξαιτίας της απιστίας σας). (Θεωρείτε ότι είμαστε για σας ένας κακός οιωνός) επειδή λάβατε νουθεσία (από μας); Όχι (δεν είμαστε κακός οιωνός για σας), αλλά είστε ένας λαός που ξεπερνά τα όρια στις αμαρτίες.»

Оят: 20

وَجَآءَ مِنۡ أَقۡصَا ٱلۡمَدِينَةِ رَجُلٞ يَسۡعَىٰ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱتَّبِعُواْ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Ήρθε ένας (πιστός) άνδρας σπεύδοντας από το τέλος της πόλης (φοβούμενος για τους ανθρώπους του που διέψευσαν τους Αγγελιαφόρους και σκόπευαν να τους σκοτώσουν) και είπε: «Ω, λαέ μου! Ακολουθήστε τους Αγγελιαφόρους!

Оят: 21

ٱتَّبِعُواْ مَن لَّا يَسۡـَٔلُكُمۡ أَجۡرٗا وَهُم مُّهۡتَدُونَ

Ακολουθήστε αυτούς που δε ζητούν από σας καμία ανταμοιβή (για ό,τι μεταδίδουν σε σας από το Μήνυμα του Αλλάχ) και είναι καθοδηγημένοι.

Оят: 22

وَمَالِيَ لَآ أَعۡبُدُ ٱلَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

Και πώς να μη λατρεύω Αυτόν που με δημιούργησε, και προς Αυτόν θα επιστρέψετε όλοι!

Оят: 23

ءَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةً إِن يُرِدۡنِ ٱلرَّحۡمَٰنُ بِضُرّٖ لَّا تُغۡنِ عَنِّي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا يُنقِذُونِ

Είναι δυνατόν να πάρω για λατρεία εκτός απ' Αυτόν άλλους θεούς, των οποίων η διαμεσολάβηση, αν ο Αρ-Ραχμάν (Παντελεήμονας) θέλει να με βλάψει, δεν μπορεί να με ωφελήσει σε τίποτε, ούτε οι ίδιοι μπορούν να με σώσουν;

Оят: 24

إِنِّيٓ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

(Αν θα έκανα κάτι τέτοιο), πράγματι, τότε θα ήμουν σε ξεκάθαρη πλάνη!

Оят: 25

إِنِّيٓ ءَامَنتُ بِرَبِّكُمۡ فَٱسۡمَعُونِ

Πράγματι, πιστεύω στον Κύριό (μου και τον Κύριό) σας, γι' αυτό ακούστε με (και υπακούστε τους Αγγελιαφόρους).» [Αλλά ο λαός του τον σκότωσε].

Оят: 26

قِيلَ ٱدۡخُلِ ٱلۡجَنَّةَۖ قَالَ يَٰلَيۡتَ قَوۡمِي يَعۡلَمُونَ

Έτσι, ειπώθηκε σ' αυτόν (αφού τον σκότωσαν): «Μπες στον Παράδεισο [ή θα μπεις στον Παράδεισο ως ανταμοιβή].» Είπε: «Μακάρι να ξέρουν οι άνθρωποι του λαού μου,

Оят: 27

بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ

τον λόγο (δηλ. την πίστη μου) για τον οποίο ο Κύριός μου με συγχώρεσε και με έκανε έναν από τους τιμημένους.

Оят: 28

۞ وَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَىٰ قَوۡمِهِۦ مِنۢ بَعۡدِهِۦ مِن جُندٖ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ

Και δε στείλαμε μετά απ' αυτόν (και τον θάνατό του), στρατιώτες από τον ουρανό εναντίον του λαού του, ούτε θα το κάναμε (αφού η καταστροφή τους είναι κάτι εύκολο)!

Оят: 29

إِن كَانَتۡ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَإِذَا هُمۡ خَٰمِدُونَ

Δεν ήταν παρά μόνο μία κραυγή, και αμέσως καταστράφηκαν.

Оят: 30

يَٰحَسۡرَةً عَلَى ٱلۡعِبَادِۚ مَا يَأۡتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Αλίμονο στους (άπιστους) δούλους, (πόσο μεγάλες θα είναι οι τύψεις τους για τον εαυτό τους την Ημέρα της Ανάστασης)! Δεν τους ήρθε κανένας Αγγελιαφόρος, παρά να τον χλεύασαν!

Оят: 31

أَلَمۡ يَرَوۡاْ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ أَنَّهُمۡ إِلَيۡهِمۡ لَا يَرۡجِعُونَ

Δε βλέπουν (οι άπιστοι από τη φυλή Κουράις) πόσα (άπιστα) έθνη πριν απ' αυτούς έχουμε καταστρέψει, τα οποία δε θα επιστρέψουν ποτέ σ' αυτούς (στην εγκόσμια ζωή);

Оят: 32

وَإِن كُلّٞ لَّمَّا جَمِيعٞ لَّدَيۡنَا مُحۡضَرُونَ

Πράγματι, όλοι (οι άνθρωποι την Ημέρα της Ανάστασης) θα παρευρεθούν ενώπιόν Μας.

Оят: 33

وَءَايَةٞ لَّهُمُ ٱلۡأَرۡضُ ٱلۡمَيۡتَةُ أَحۡيَيۡنَٰهَا وَأَخۡرَجۡنَا مِنۡهَا حَبّٗا فَمِنۡهُ يَأۡكُلُونَ

Ως Σημάδι γι' αυτούς (για την ανάσταση) είναι η νεκρή γη, που την αναζωογονούμε και φυτρώνουμε απ' αυτή σιτάρια, από τα οποία τρώνε,

Оят: 34

وَجَعَلۡنَا فِيهَا جَنَّٰتٖ مِّن نَّخِيلٖ وَأَعۡنَٰبٖ وَفَجَّرۡنَا فِيهَا مِنَ ٱلۡعُيُونِ

και κάνουμε σ' αυτή κήπους με χουρμαδιές και αμπέλια, και αναβλύζουμε μέσα της πηγές νερού,

Оят: 35

لِيَأۡكُلُواْ مِن ثَمَرِهِۦ وَمَا عَمِلَتۡهُ أَيۡدِيهِمۡۚ أَفَلَا يَشۡكُرُونَ

για να φάνε από τους καρπούς τους (των κήπων που τους έφτιαξε ο Αλλάχ), τους οποίους δεν έφτιαξαν τα χέρια τους. Μα δε θα γίνουν, λοιπόν, ευγνώμονες;

Оят: 36

سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلۡأَزۡوَٰجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنۢبِتُ ٱلۡأَرۡضُ وَمِنۡ أَنفُسِهِمۡ وَمِمَّا لَا يَعۡلَمُونَ

Δόξα σ' Αυτόν που δημιούργησε όλα τα ζευγάρια (αρσενικά και θηλυκά) από ό,τι παράγει η γη, καθώς και από τον εαυτό τους (τους ανθρώπους), και από ό,τι δε γνωρίζουν.

Оят: 37

وَءَايَةٞ لَّهُمُ ٱلَّيۡلُ نَسۡلَخُ مِنۡهُ ٱلنَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظۡلِمُونَ

Ως Σημάδι γι' αυτούς είναι η νύχτα: ότι αφαιρούμε απ' αυτή το φως της ημέρας, και έτσι μένουν στο σκοτάδι.

Оят: 38

وَٱلشَّمۡسُ تَجۡرِي لِمُسۡتَقَرّٖ لَّهَاۚ ذَٰلِكَ تَقۡدِيرُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ

Και ότι ο ήλιος τρέχει σε μία καθορισμένη τροχιά (για έναν καθορισμένο χρόνο, μέχρι την Ημέρα της Ανάστασης). Αυτό είναι που το έχει ορίσει ο Αλ-‘Αζείζ (Παντοδύναμος, Ανίκητος), ο Αλ-‘Αλείμ (Παντογνώστης).

Оят: 39

وَٱلۡقَمَرَ قَدَّرۡنَٰهُ مَنَازِلَ حَتَّىٰ عَادَ كَٱلۡعُرۡجُونِ ٱلۡقَدِيمِ

Και ότι για το φεγγάρι έχουμε ορίσει συγκεκριμένες φάσεις (ημισέληνο, πανσέληνο κλπ.), έως ότου επιστρέψει (σε ημισέληνο στην αρχή του σεληνιακό μήνα) σαν ένα παλιό ξεραμένο κοτσάνι χουρμαδιάς.

Оят: 40

لَا ٱلشَّمۡسُ يَنۢبَغِي لَهَآ أَن تُدۡرِكَ ٱلۡقَمَرَ وَلَا ٱلَّيۡلُ سَابِقُ ٱلنَّهَارِۚ وَكُلّٞ فِي فَلَكٖ يَسۡبَحُونَ

Δεν επιτρέπεται στον ήλιο να προλάβει το Φεγγάρι (με το να εμφανιστεί τη νύχτα και να αφαιρέσει το φως του), ούτε επιτρέπεται στη νύχτα να ξεπερνά την ημέρα. Όλα τους κολυμπούν με ακρίβεια στις τροχιές τους.

Оят: 41

وَءَايَةٞ لَّهُمۡ أَنَّا حَمَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُمۡ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

Ως Σημάδι γι' αυτούς είναι ότι μεταφέραμε τους προγόνους τους στη φορτωμένη Κιβωτό (του Νώε, καθώς και ότι κάνουμε τη θάλασσα να μεταφέρει τα πλοία τους).

Оят: 42

وَخَلَقۡنَا لَهُم مِّن مِّثۡلِهِۦ مَا يَرۡكَبُونَ

Και δημιουργήσαμε γι' αυτούς παρόμοια (πλοία) μ' αυτή (την Κιβωτό του Νώε), στα οποία επιβιβάζονται.

Оят: 43

وَإِن نَّشَأۡ نُغۡرِقۡهُمۡ فَلَا صَرِيخَ لَهُمۡ وَلَا هُمۡ يُنقَذُونَ

Αν θέλαμε, θα τους πνίγαμε, και τότε δε θα υπήρχε κανείς να τους σώσει, ούτε θα μπορούσαν οι ίδιοι να σωθούν!

Оят: 44

إِلَّا رَحۡمَةٗ مِّنَّا وَمَتَٰعًا إِلَىٰ حِينٖ

Εκτός κι αν (τους σώσουμε) ως έλεος από Εμάς αφήνοντάς τους να απολαύσουν (τα αγαθά Μας) για έναν καθορισμένο χρόνο.

Оят: 45

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱتَّقُواْ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيكُمۡ وَمَا خَلۡفَكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

Όταν τους λέγεται: «Φυλαχθείτε (μέσω της τήρησης των εντολών του Αλλάχ) από ό,τι (τιμωρία) πέρασε πριν από σας (στα προηγούμενα άπιστα έθνη), και από ό,τι θα έρθει μετά από σας (στη Μέλλουσα Ζωή), ίσως να ελεηθείτε», (τότε αποστρέφονται αδιαφορώντας)!

Оят: 46

وَمَا تَأۡتِيهِم مِّنۡ ءَايَةٖ مِّنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِمۡ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ

Δεν τους έρχεται κανένα Σημάδι από τα Σημάδια του Κυρίου τους, παρά να απομακρυνθούν απ' αυτό.

Оят: 47

وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ قَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَنُطۡعِمُ مَن لَّوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ أَطۡعَمَهُۥٓ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

Όταν τους λέγεται: «Ξοδέψτε (σε ελεημοσύνη) από ό,τι σας παρέχει ο Αλλάχ», εκείνοι που αρνήθηκαν την πίστη λένε στους πιστούς: «Θα ταΐσουμε αυτούς που αν ήθελε ο Αλλάχ, θα τους είχε ταΐσει; Πράγματι, δεν είστε παρά σε ξεκάθαρη πλάνη!»

Оят: 48

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Λένε (οι άπιστοι): «Πότε (θα υλοποιηθεί) αυτή η υπόσχεση (για την Ημέρα της Ανάστασης), αν είστε (ω, Μουσουλμάνοι) ειλικρινείς;»

Оят: 49

مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ تَأۡخُذُهُمۡ وَهُمۡ يَخِصِّمُونَ

Δεν περιμένουν (οι άπιστοι) παρά μόνο μία κραυγή (όταν θα φυσήξει ο Άγγελος Ισραφήλ το Κέρας -Σάλπιγγα-) που θα τους πιάσει ξαφνικά, ενώ εκείνοι θα είναι απασχολημένοι με συζητήσεις και διαφωνίες μεταξύ τους (στα εγκόσμια ζητήματά τους).

Оят: 50

فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ تَوۡصِيَةٗ وَلَآ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمۡ يَرۡجِعُونَ

Τότε δε θα μπορούν ούτε να κάνουν καμία διαθήκη (για τα πλούτη τους), ούτε να επιστρέψουν στις οικογένειές τους!

Оят: 51

وَنُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ يَنسِلُونَ

(Ο Άγγελος Ισραφήλ) θα φυσήξει το Κέρας (Σάλπιγγα, το δεύτερο φύσημα για την ανάσταση), και τότε θα βγουν από τους τάφους τους σπεύδοντας προς τον Κύριό τους.

Оят: 52

قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا مَنۢ بَعَثَنَا مِن مَّرۡقَدِنَاۜۗ هَٰذَا مَا وَعَدَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَصَدَقَ ٱلۡمُرۡسَلُونَ

Θα πουν: «Αλίμονό μας! Ποιος μας ανέστησε από τους τάφους μας;» (Θα ειπωθεί σ’ αυτούς): «Αυτό είναι που το υποσχέθηκε ο Αρ-Ραχμάν (Παντελεήμονας), και οι Αγγελιαφόροι είπαν την αλήθεια!»

Оят: 53

إِن كَانَتۡ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَإِذَا هُمۡ جَمِيعٞ لَّدَيۡنَا مُحۡضَرُونَ

Δε θα είναι παρά μόνο μία κραυγή, και αμέσως θα παρευρεθούν ενώπιόν Μας.

Оят: 54

فَٱلۡيَوۡمَ لَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗا وَلَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Σήμερα (την Ημέρα της Κρίσεως) καμία ψυχή δε θα αδικηθεί στο ελάχιστο, ούτε θα λάβετε (ανταμοιβή ή τιμωρία) παρά μόνο για ό,τι κάνατε.

Оят: 55

إِنَّ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ ٱلۡيَوۡمَ فِي شُغُلٖ فَٰكِهُونَ

Πράγματι, Σήμερα οι κάτοικοι του Παραδείσου, θα είναι απασχολημένοι διασκεδάζοντας.

Оят: 56

هُمۡ وَأَزۡوَٰجُهُمۡ فِي ظِلَٰلٍ عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ مُتَّكِـُٔونَ

Οι οποίοι οι ίδιοι και οι σύζυγοί τους θα είναι κάτω από σκιές (του Παραδείσου), ξαπλωμένοι σε κρεβάτια (που είναι στολισμένα με τα ομορφότερα καλύμματα).

Оят: 57

لَهُمۡ فِيهَا فَٰكِهَةٞ وَلَهُم مَّا يَدَّعُونَ

Θα έχουν εκεί (από όλα τα) φρούτα και ό,τι επιθυμούν (και ζητούν).

Оят: 58

سَلَٰمٞ قَوۡلٗا مِّن رَّبّٖ رَّحِيمٖ

(Θα τους ειπωθεί): «Σαλάμ (ειρήνη σε σας και ασφάλεια από κάθε κακό)» - μία Λέξη (χαιρετισμού) από τον Έναν Πολυεύσπλαχνο Κύριο.

Оят: 59

وَٱمۡتَٰزُواْ ٱلۡيَوۡمَ أَيُّهَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ

(Θα ειπωθεί στους άπιστους): «Ω, κακοί! Διαχωριστείτε Σήμερα (από τους πιστούς).

Оят: 60

۞ أَلَمۡ أَعۡهَدۡ إِلَيۡكُمۡ يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ أَن لَّا تَعۡبُدُواْ ٱلشَّيۡطَٰنَۖ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ

Ω, παιδιά του Αδάμ! Δε σας διέταξα (μέσω των Αγγελιαφόρων Μου) να μην λατρεύετε τον Σατανά, ο οποίος είναι για σας ένας προφανής εχθρός;

Оят: 61

وَأَنِ ٱعۡبُدُونِيۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ

Και (δε σας διέταξα) να λατρεύετε μόνο Εμένα; Αφού αυτός είναι ο ίσιος δρόμος.

Оят: 62

وَلَقَدۡ أَضَلَّ مِنكُمۡ جِبِلّٗا كَثِيرًاۖ أَفَلَمۡ تَكُونُواْ تَعۡقِلُونَ

Πράγματι, (ο Σατανάς) έχει παραπλανήσει πολλά πλήθη από εσάς. Δεν είχατε τότε καμία λογική;

Оят: 63

هَٰذِهِۦ جَهَنَّمُ ٱلَّتِي كُنتُمۡ تُوعَدُونَ

Αυτή είναι η Κόλαση, για την οποία είχατε λάβει υπόσχεση.

Оят: 64

ٱصۡلَوۡهَا ٱلۡيَوۡمَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ

Μπείτε Σήμερα μέσα της για να καείτε για ό,τι αρνηθήκατε από την πίστη.»

Оят: 65

ٱلۡيَوۡمَ نَخۡتِمُ عَلَىٰٓ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَتُكَلِّمُنَآ أَيۡدِيهِمۡ وَتَشۡهَدُ أَرۡجُلُهُم بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

Σήμερα θα σφραγίσουμε τα στόματά τους (για να μην αρνηθούν τις αμαρτίες τους), και θα Μας μιλήσουν τα χέρια τους, και θα μαρτυρήσουν τα πόδια τους για όσα διέπραξαν.

Оят: 66

وَلَوۡ نَشَآءُ لَطَمَسۡنَا عَلَىٰٓ أَعۡيُنِهِمۡ فَٱسۡتَبَقُواْ ٱلصِّرَٰطَ فَأَنَّىٰ يُبۡصِرُونَ

Αν θέλαμε, θα σφραγίζαμε τα μάτια τους, και έτσι θα έσπευδαν προς τον δρόμο, και πώς θα έβλεπαν!

Оят: 67

وَلَوۡ نَشَآءُ لَمَسَخۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ مَكَانَتِهِمۡ فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مُضِيّٗا وَلَا يَرۡجِعُونَ

Και αν θέλαμε, θα είχαμε παραμορφώσει τη δημιουργία τους στις θέσεις τους, και έτσι δε θα μπορούσαν να προχωρήσουν μπροστά, ούτε να γυρίσουν πίσω!

Оят: 68

وَمَن نُّعَمِّرۡهُ نُنَكِّسۡهُ فِي ٱلۡخَلۡقِۚ أَفَلَا يَعۡقِلُونَ

Σε όποιον δίνουμε μακροζωία, τον επιστρέφουμε σταδιακά στην πρώτη κατάσταση της δημιουργίας του (σε αδυναμία). Μα δε συλλογίζονται (ότι η εγκόσμια ζωή είναι μόνο προσωρινή);

Оят: 69

وَمَا عَلَّمۡنَٰهُ ٱلشِّعۡرَ وَمَا يَنۢبَغِي لَهُۥٓۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ وَقُرۡءَانٞ مُّبِينٞ

Δεν του έχουμε μάθει (στον Μωχάμμαντ) την ποίηση, ούτε είναι πρέπον γι' αυτόν! Αυτό δεν είναι παρά μία Υπενθύμιση και ένα ξεκάθαρο Κορ’άν,

Оят: 70

لِّيُنذِرَ مَن كَانَ حَيّٗا وَيَحِقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ

ώστε να προειδοποιήσει όποιον είναι ζωντανός (δηλ. πιστός που έχει ζωντανή καρδιά και συλλογίζεται), και να γίνει ο Λόγος (Μου με τον οποίο προειδοποίησα τον Σατανά ότι θα γεμίσω την Κόλαση μ' αυτόν και όσους θα τον ακολουθήσουν) αναπόφευκτος για τους άπιστους.

Оят: 71

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا خَلَقۡنَا لَهُم مِّمَّا عَمِلَتۡ أَيۡدِينَآ أَنۡعَٰمٗا فَهُمۡ لَهَا مَٰلِكُونَ

Δε βλέπουν ότι Εμείς δημιουργήσαμε γι' αυτούς βοοειδή, από ό,τι δημιούργησαν τα Χέρια Μας, και έπειτα τα έχουν αυτοί στην κατοχή τους;

Оят: 72

وَذَلَّلۡنَٰهَا لَهُمۡ فَمِنۡهَا رَكُوبُهُمۡ وَمِنۡهَا يَأۡكُلُونَ

Και (δε βλέπουν) ότι τα κάναμε (τα βοοειδή) υπό τον έλεγχό τους, και έτσι τα καβαλάνε, και απ' αυτά τρώνε;

Оят: 73

وَلَهُمۡ فِيهَا مَنَٰفِعُ وَمَشَارِبُۚ أَفَلَا يَشۡكُرُونَ

Και (δε βλέπουν) ότι έχουν απ' αυτά (τα βοοειδή, πολλά) οφέλη και απ' αυτά πίνουν (γάλα); Μα δε θα γίνουν ευγνώμονες;

Оят: 74

وَٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ ءَالِهَةٗ لَّعَلَّهُمۡ يُنصَرُونَ

Ωστόσο, έχουν πάρει για λατρεία άλλους (ψεύτικους) θεούς εκτός από τον Αλλάχ, ελπίζοντας ότι θα λάβουν υποστήριξη!

Оят: 75

لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَهُمۡ وَهُمۡ لَهُمۡ جُندٞ مُّحۡضَرُونَ

(Οι οποίοι ψεύτικοι θεοί) δεν μπορούν να τους υποστηρίξουν, και (οι ίδιοι οι άπιστοι) είναι οι στρατιώτες που παρευρίσκονται γι' αυτούς (για να τους υπερασπιστούν αν κάποιος τους κατακρίνει παρόλο που δεν τους προσφέρουν τίποτε)!

Оят: 76

فَلَا يَحۡزُنكَ قَوۡلُهُمۡۘ إِنَّا نَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَ

Επομένως, ας μη σε στεναχωρούν (ω, Προφήτη) τα λόγια τους (των ειδωλολατρών που σε διαψεύδουν). Πράγματι, γνωρίζουμε ό,τι κρύβουν και ό,τι φανερώνουν!

Оят: 77

أَوَلَمۡ يَرَ ٱلۡإِنسَٰنُ أَنَّا خَلَقۡنَٰهُ مِن نُّطۡفَةٖ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٞ مُّبِينٞ

Δε βλέπει ο άνθρωπος ότι τον δημιουργήσαμε από (αδύναμες) σταγόνες (εκκρίσεων των δύο φύλων), και έπειτα αυτός (γίνεται αλαζονικός και αχάριστος και) διαφωνεί πολύ και ξεκάθαρα (διαψεύδοντας την ανάσταση)!

Оят: 78

وَضَرَبَ لَنَا مَثَلٗا وَنَسِيَ خَلۡقَهُۥۖ قَالَ مَن يُحۡيِ ٱلۡعِظَٰمَ وَهِيَ رَمِيمٞ

(Ο άπιστος) Μας δίνει μία παραβολή, και ξεχνά τη δική του δημιουργία. Λέει: «Ποιος θα δώσει ζωή σ' αυτά τα οστά αφού σαπίσουν και θρυμματιστούν;»

Оят: 79

قُلۡ يُحۡيِيهَا ٱلَّذِيٓ أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٖۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلۡقٍ عَلِيمٌ

Πες (ω, Προφήτη): «Θα τους δώσει ζωή Αυτός που τα δημιούργησε εξ' αρχής! Πράγματι, Αυτός είναι για κάθε δημιουργημένο ον, Παντογνώστης!»

Оят: 80

ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلشَّجَرِ ٱلۡأَخۡضَرِ نَارٗا فَإِذَآ أَنتُم مِّنۡهُ تُوقِدُونَ

Αυτός είναι που έκανε για σας από τα πράσινα δέντρα φωτιά (παρόλο που έχουν μέσα τους νερό), και έτσι ανάβετε απ' αυτά.

Оят: 81

أَوَلَيۡسَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يَخۡلُقَ مِثۡلَهُمۚ بَلَىٰ وَهُوَ ٱلۡخَلَّٰقُ ٱلۡعَلِيمُ

Δεν είναι Αυτός που δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη, Ικανός να δημιουργήσει ξανά τους ίδιους (ανθρώπους και να τους αναστήσει μετά από τον θάνατό τους); Βέβαια μπορεί, και Αυτός είναι πράγματι ο Αλ-Χαλάκ (Δημιουργός), ο Αλ-‘Αλείμ (Παντογνώστης).

Оят: 82

إِنَّمَآ أَمۡرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَيۡـًٔا أَن يَقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ

Πράγματι, η Εντολή Του όταν θέλει κάτι να υπάρχει, είναι ότι απλά λέει γι' αυτό (που θέλει): «Γενηθήτω», και έτσι γίνεται!

Оят: 83

فَسُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي بِيَدِهِۦ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيۡءٖ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

Δόξα σ' Αυτόν, στου Οποίου το Χέρι βρίσκεται η κυριαρχία των πάντων, και σ' Αυτόν θα επιστρέψετε όλοι.