Маънолар таржимаси Сура Қалам сураси - الترجمة اليونانية - Қуръони Карим қомуси

Қалам сураси

Оят: 1

نٓۚ وَٱلۡقَلَمِ وَمَا يَسۡطُرُونَ

Ν (ένα Αραβικό γράμμα και προφέρεται Νουν). Μα την πένα και αυτά που γράφουν!

Оят: 2

مَآ أَنتَ بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ بِمَجۡنُونٖ

Δεν είσαι (ω, Μωχάμμαντ), με τη χάρη (Μήνυμα) του Κυρίου σου, παράφρων (όπως ισχυρίστηκαν οι άπιστοι).

Оят: 3

وَإِنَّ لَكَ لَأَجۡرًا غَيۡرَ مَمۡنُونٖ

Και στ’ αλήθεια, για σένα (ω, Μωχάμμαντ) θα υπάρχει μια αδιάκοπη αμοιβή.

Оят: 4

وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٖ

Και στ' αλήθεια, είσαι (ω, Μωχάμμαντ) σπουδαίου ηθικού χαρακτήρα.

Оят: 5

فَسَتُبۡصِرُ وَيُبۡصِرُونَ

Και θα δεις, και θα δουν.

Оят: 6

بِأَييِّكُمُ ٱلۡمَفۡتُونُ

Ποιος απ' εσάς είναι ο παράφρων!

Оят: 7

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ

Πράγματι, ο Κύριός σου ξέρει καλύτερα ποιος έχει παραστρατηθεί από το Δρόμο Του. Και ξέρει καλύτερα τους ορθά καθοδηγημένους.

Оят: 8

فَلَا تُطِعِ ٱلۡمُكَذِّبِينَ

Έτσι, (ω, Μωχάμμαντ), μην υπακούσεις αυτούς που διαψεύδουν (το Μήνυμά σου).

Оят: 9

وَدُّواْ لَوۡ تُدۡهِنُ فَيُدۡهِنُونَ

Επιθυμούν να είσαι πιο μαλακός μαζί τους (εγκρίνοντας κάποια απ' αυτά που κάνουν στη θρησκεία τους): και έτσι να είναι και αυτοί μαλακοί μαζί σου.

Оят: 10

وَلَا تُطِعۡ كُلَّ حَلَّافٖ مَّهِينٍ

Και μην υπακούς (ω, Μωχάμμαντ) κάθε άνθρωπο που ορκίζεται πολύ και είναι ποταπός (και ψεύτης).

Оят: 11

هَمَّازٖ مَّشَّآءِۭ بِنَمِيمٖ

Που κακολογεί τους ανθρώπους πίσω από την πλάτη τους, και συνέχεια μεταδίδει κουτσομπολιά (κάποιων ανθρώπων σ' άλλους επιδιώκοντας να χαλάσει τη σχέση τους).

Оят: 12

مَّنَّاعٖ لِّلۡخَيۡرِ مُعۡتَدٍ أَثِيمٍ

Που εμποδίζει κάθε καλό, και είναι παραβάτης και αμαρτωλός.

Оят: 13

عُتُلِّۭ بَعۡدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ

Και είναι ανήθικος (και σκληρός στην απιστία του), και ισχυρίζεται ότι είναι από έναν λαό (τους Κοράις) παρόλο που δεν είναι απ' αυτούς.

Оят: 14

أَن كَانَ ذَا مَالٖ وَبَنِينَ

Επειδή έχει πλούτο και παιδιά (αρνήθηκε την πίστη αλαζονικά).

Оят: 15

إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Όταν τα Εδάφιά Μας (του Κορ'αν) απαγγέλλονται σ’ αυτόν, λέει (διαψεύδοντάς τα): «Θρύλοι των αρχαίων!»

Оят: 16

سَنَسِمُهُۥ عَلَى ٱلۡخُرۡطُومِ

Θα τον σημαδέψουμε στη μύτη. [Κάτι που έγινε αργότερα, όταν κόπηκε η μύτη του με σπαθί την ημέρα του Μπαντρ], [τα παραπάνω εδάφια αναφέρονται στον Αλ-Ουαλείντ μπιν Αλ-Μουγείρα, ο οποίος ήταν πολύ σκληρός εχθρός του Προφήτη].

Оят: 17

إِنَّا بَلَوۡنَٰهُمۡ كَمَا بَلَوۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ إِذۡ أَقۡسَمُواْ لَيَصۡرِمُنَّهَا مُصۡبِحِينَ

Στ’ αλήθεια, τους έχουμε δοκιμάσει (τους πολυθεϊστές της Μάκκας), όπως δοκιμάσαμε τους ανθρώπους του κήπου, όταν ορκίστηκαν να μαζέψουν τους καρπούς του (κήπου) το πρωί, (για να μην φάει
κανένας φτωχός από τους καρπούς, ενώ ο πατέρας τους πριν πεθάνει, είχε ορίσει ένα μέρος από τους καρπούς για τους φτωχούς).

Оят: 18

وَلَا يَسۡتَثۡنُونَ

Χωρίς να κάνουν καμία εξαίρεση (στο μερίδιο των φτωχών που όρισε ο πατέρας τους, και χωρίς να πουν: «ιν σαα’ Αλλάχ (Αν το θέλει ο Αλλάχ)»).

Оят: 19

فَطَافَ عَلَيۡهَا طَآئِفٞ مِّن رَّبِّكَ وَهُمۡ نَآئِمُونَ

Τότε ήλθε πάνω του (στον κήπο), πυρ από τον Κύριό σου, (τη νύχτα και τον έκαψε), ενώ κοιμόντουσαν.

Оят: 20

فَأَصۡبَحَتۡ كَٱلصَّرِيمِ

Έτσι, (ο κήπος) έγινε το πρωί (καμένος και) μαύρος σαν τη σκοτεινή νύχτα.

Оят: 21

فَتَنَادَوۡاْ مُصۡبِحِينَ

Έπειτα το πρωί φώναξαν ο ένας τον άλλο.

Оят: 22

أَنِ ٱغۡدُواْ عَلَىٰ حَرۡثِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰرِمِينَ

(Λέγοντας): «Πηγαίνετε στις καλλιέργειές σας όσο είναι ακόμα πρωί, αν επιμένετε να κόψετε (τους καρπούς).»

Оят: 23

فَٱنطَلَقُواْ وَهُمۡ يَتَخَٰفَتُونَ

Έτσι, αναχώρησαν γρήγορα, συζητώντας ψιθυριστά:

Оят: 24

أَن لَّا يَدۡخُلَنَّهَا ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكُم مِّسۡكِينٞ

«Να μην αφήσετε κανέναν ενδεή να μπει σήμερα μέσα (στον κήπο) όσο είστε μέσα.»

Оят: 25

وَغَدَوۡاْ عَلَىٰ حَرۡدٖ قَٰدِرِينَ

Και έτσι, πήγαν το πρωί για τον (κακό) σκοπό (αποφασισμένοι να αποτρέψουν τους φτωχούς από το να πάρουν καρπούς) νομίζοντας μέσα τους ότι έχουν τη δύναμη (να το κάνουν).

Оят: 26

فَلَمَّا رَأَوۡهَا قَالُوٓاْ إِنَّا لَضَآلُّونَ

Μα, όταν τον είδαν (τον κήπο), είπαν: «Στ’ αλήθεια, χαθήκαμε (και ήρθαμε σ' άλλον κήπο, όχι το δικό μας).»

Оят: 27

بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ

(Έπειτα, αφού βεβαιώθηκαν ότι είναι ο κήπος τους, είπαν:) «(Δεν είναι άλλος κήπος) αλλά πράγματι, εμείς είμαστε στερημένοι (από τους καρπούς του λόγω της κακής μας πρόθεσης)!»

Оят: 28

قَالَ أَوۡسَطُهُمۡ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ لَوۡلَا تُسَبِّحُونَ

(Τότε) ο πιο δίκαιος ανάμεσά τους είπε: «Μα δεν σας είπα: «Να δοξάζετε (τον Αλλάχ και να στραφείτε με μεταμέλεια προς Αυτόν για την άδικη πρόθεσή σας, και να Τον ευχαριστείτε για όσα σας έδωσε);»

Оят: 29

قَالُواْ سُبۡحَٰنَ رَبِّنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

Είπαν (μετανιωμένοι): «Δόξα στον Κύριό μας! Στ’ αλήθεια, ήμασταν άδικοι.»

Оят: 30

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَلَٰوَمُونَ

Έπειτα στράφηκαν αλληλοκατηγορώντας ο ένας τον άλλον.

Оят: 31

قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا طَٰغِينَ

Είπαν: «Αλίμονό μας: Στ’ αλήθεια, ήμασταν παραβάτες (που εμποδίζαμε τους φτωχούς και παρακούσαμε τον Αλλάχ).

Оят: 32

عَسَىٰ رَبُّنَآ أَن يُبۡدِلَنَا خَيۡرٗا مِّنۡهَآ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا رَٰغِبُونَ

Ελπίζουμε ο Κύριός μας να μας τον αντικαταστήσει μ' έναν (άλλον κήπο) καλύτερο απ' αυτόν. Στ’ αλήθεια, στον Κύριό μας στρεφόμαστε ζητώντας (το καλό, και τη συγχώρεσή Του).

Оят: 33

كَذَٰلِكَ ٱلۡعَذَابُۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَكۡبَرُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ

Τέτοια είναι η τιμωρία (σ’ αυτήν τη ζωή γι' όποιον παρακούει τον Αλλάχ), μα, πράγματι η τιμωρία της Μέλλουσας Ζωής είναι μεγαλύτερη (και πιο τρομακτική), αν το γνώριζαν!

Оят: 34

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

Στ’ αλήθεια, γι' αυτούς που φυλάσσονται από την τιμωρία του Αλλάχ (εκτελώντας τις εντολές Του) υπάρχουν οι κήποι της ευδαιμονίας (ο Παράδεισος) με τον Κύριό τους.

Оят: 35

أَفَنَجۡعَلُ ٱلۡمُسۡلِمِينَ كَٱلۡمُجۡرِمِينَ

(Μα είναι δυνατόν ότι) θα κάναμε τους Μουσουλμάνους (που υποτάσσονται με υπακοή στον Αλλάχ) ισάξιους (στην αμοιβή που θα λάβουν), με τους εγκληματίες (δηλ. τους άπιστους, όπως ισχυρίζεστε, ω, ειδωλολάτρες της Μάκκας);

Оят: 36

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

Τι συμβαίνει με σας; Πώς κρίνετε (τέτοια άδικη κρίση, εξισώνοντας τον ενάρετο με τον ανυπάκουο);

Оят: 37

أَمۡ لَكُمۡ كِتَٰبٞ فِيهِ تَدۡرُسُونَ

Ή μήπως έχετε ένα (ουράνιο) βιβλίο από το οποίο μαθαίνετε (αυτά που λέτε, ότι ο ευσεβής είναι ισάξιος με τον ασεβή);

Оят: 38

إِنَّ لَكُمۡ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ

Στο οποίο (βιβλίο) έχετε όλα όσα επιλέγετε (και επιθυμείτε);

Оят: 39

أَمۡ لَكُمۡ أَيۡمَٰنٌ عَلَيۡنَا بَٰلِغَةٌ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ إِنَّ لَكُمۡ لَمَا تَحۡكُمُونَ

Ή μήπως έχετε όρκους (υποσχέσεις) από Μας, που φτάνουν μέχρι την Ημέρα της Ανάστασης, ότι θα συμβεί για σας ό,τι αποφασίσετε;

Оят: 40

سَلۡهُمۡ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ

(Ω, Προφήτη) ρώτησέ τους (ειδωλολάτρες, που ισχυρίστηκαν ότι θα είναι ισάξιοι στην αμοιβή με τους Μουσουλμάνους την Ημέρα της Κρίσεως), ποιος απ' αυτούς θα σταθεί εγγυητής γι’ αυτό!

Оят: 41

أَمۡ لَهُمۡ شُرَكَآءُ فَلۡيَأۡتُواْ بِشُرَكَآئِهِمۡ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ

Ή μήπως έχουν «εταίρους» (ψεύτικους θεούς, που θα σταθούν εγγυητές γι’ αυτό); Τότε ας φέρουν τους «εταίρους» τους, αν είναι ειλικρινείς!

Оят: 42

يَوۡمَ يُكۡشَفُ عَن سَاقٖ وَيُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ

(Θυμηθείτε) την Ημέρα (της Ανάστασης) που (ο Αλλάχ) θα αποκαλύψει την Κνήμη (Του) (με την Οποία δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο) και θα κληθούν να πέσουν σε Σιτζούντ στάση (με το μέτωπο και τις παλάμες στο έδαφος, προσευχόμενοι), μα (οι υποκριτές, και όσοι τελούσαν τις προσευχές τους κατά την εγκόσμια ζωή για επίδειξη και φήμη) δε θα μπορέσουν (επειδή η πλάτη τους θα γίνει ενιαία και αλύγιστη).

Оят: 43

خَٰشِعَةً أَبۡصَٰرُهُمۡ تَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۖ وَقَدۡ كَانُواْ يُدۡعَوۡنَ إِلَى ٱلسُّجُودِ وَهُمۡ سَٰلِمُونَ

Τα μάτια τους θα είναι χαμηλωμένα, και θα τους καλύψει η ταπείνωση· άλλοτε καλούνταν (στην εγκόσμια ζωή) να πέσουν σε Σιτζούντ στάση (με το μέτωπο και τις παλάμες στο έδαφος, προσευχόμενοι), ενώ ήταν υγιείς (και γεροί, μα δεν το έκαναν).

Оят: 44

فَذَرۡنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِۖ سَنَسۡتَدۡرِجُهُم مِّنۡ حَيۡثُ لَا يَعۡلَمُونَ

Γι’ αυτό (ω, Μωχάμμαντ) άφησέ Με μ' όποιον διαψεύσει αυτό τον λόγο (το Κορ’άν) (δηλ. άφησέ τον και το θέμα του, για Μένα). Θα τους φέρουμε σταδιακά προς την τιμωρία από κει όπου δεν γνωρίζουν.

Оят: 45

وَأُمۡلِي لَهُمۡۚ إِنَّ كَيۡدِي مَتِينٌ

Και θα τους παραχωρήσω χρόνο (ζωής, για να αυξήσουν τις αμαρτίες τους και έπειτα θα τους αρπάξω με αυστηρή τιμωρία). Στ’ αλήθεια, το Σχέδιό Μου είναι ισχυρό.

Оят: 46

أَمۡ تَسۡـَٔلُهُمۡ أَجۡرٗا فَهُم مِّن مَّغۡرَمٖ مُّثۡقَلُونَ

Ή μήπως (ω, Μωχάμμαντ) τους ζητάς καμία (εγκόσμια) αμοιβή (επειδή τους μεταδίδεις το Μήνυμα του Αλλάχ), και γι' αυτό είναι υπερφορτωμένοι με χρέος (και γι' αυτό αρνούνται την αλήθεια);

Оят: 47

أَمۡ عِندَهُمُ ٱلۡغَيۡبُ فَهُمۡ يَكۡتُبُونَ

Ή μήπως κατέχουν (τη γνώση για) τα αόρατα (το Αλ-Λάουχ Αλ-Μαχφούδ που περιέχει τα αόρατα), και έτσι γράφουν (απ' αυτό τα επιχειρήματά τους εναντίον σου, ότι είναι καλύτεροι ενώπιον του Αλλάχ από τους ευσεβείς);

Оят: 48

فَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ ٱلۡحُوتِ إِذۡ نَادَىٰ وَهُوَ مَكۡظُومٞ

Έτσι, περίμενε υπομονετικά την απόφαση του Κυρίου σου (ότι τους έδωσε περισσότερο χρόνο ζωής, αναβάλλοντας για λίγο τη νίκη σου), και μην είσαι σαν τον άνθρωπο του μεγάλου ψαριού (τον Ιωνά, που ήταν απογοητευμένος και θυμωμένος από τον λαό του επειδή δεν δέχτηκε το Μήνυμά του, και έτσι έφυγε με πλοίο από την πόλη του χωρίς την άδεια του Αλλάχ, και έτσι, τον κατάπιε ένα μεγάλο ψάρι) – όταν φώναξε (επικαλώντας Μας από την κοιλία του ψαριού) και ενώ βρισκόταν σε μεγάλη θλίψη.

Оят: 49

لَّوۡلَآ أَن تَدَٰرَكَهُۥ نِعۡمَةٞ مِّن رَّبِّهِۦ لَنُبِذَ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ مَذۡمُومٞ

Αν δεν του είχε φτάσει η Εύνοια από τον Κύριό του, θα πεταγόταν (από το στομάχι του μεγάλου ψαριού) στη γυμνή γη ως κατηγορούμενος (για το ότι έφυγε χωρίς την άδεια του Αλλάχ, αλλά ο Αλλάχ δέχτηκε τη μεταμέλειά του και έκανε το ψάρι να τον πετάξει στη γη χωρίς να είναι κατηγορούμενος, και του παρείχε μέσα για την ανάρρωσή του).

Оят: 50

فَٱجۡتَبَٰهُ رَبُّهُۥ فَجَعَلَهُۥ مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Έτσι ο Κύριός του τον επέλεξε (σε υψηλή θέση, επιστρέφοντάς του την αποστολή του) και τον έκανε ανάμεσα στους ενάρετους.

Оят: 51

وَإِن يَكَادُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَيُزۡلِقُونَكَ بِأَبۡصَٰرِهِمۡ لَمَّا سَمِعُواْ ٱلذِّكۡرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُۥ لَمَجۡنُونٞ

Και στ’ αλήθεια, εκείνοι που αρνήθηκαν την πίστη παραλίγο να σε κάνουν να γλιστρήσεις με τα μάτια τους (από το μίσος και τη ζήλια) όταν ακούν την Υπενθύμιση (το Κορ’άν), και λένε: «Στ’ αλήθεια, αυτός (ο Μωχάμμαντ) είναι παράφρων.»

Оят: 52

وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ

Και δεν είναι, παρά μόνο μια Υπενθύμιση γι' όλο τον κόσμο.