Маънолар таржимаси Оят 176 Сура Аъроф сураси - الترجمة اليونانية - Қуръони Карим қомуси

Оят: 176

وَلَوۡ شِئۡنَا لَرَفَعۡنَٰهُ بِهَا وَلَٰكِنَّهُۥٓ أَخۡلَدَ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُۚ فَمَثَلُهُۥ كَمَثَلِ ٱلۡكَلۡبِ إِن تَحۡمِلۡ عَلَيۡهِ يَلۡهَثۡ أَوۡ تَتۡرُكۡهُ يَلۡهَثۚ ذَّٰلِكَ مَثَلُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَاۚ فَٱقۡصُصِ ٱلۡقَصَصَ لَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ

Αν θέλαμε, θα τον υψώναμε μ' αυτά (τα σημάδια), αλλά αυτός προσκολλήθηκε στη γη (και στις απολαύσεις της εγκόσμιας ζωής) και ακολούθησε τις επιθυμίες του. Το παράδειγμά του είναι σαν αυτό ενός σκύλου: αν τον διώχνεις, βγάζει τη γλώσσα του, και αν τον αφήσεις, εξακολουθεί να βγάζει τη γλώσσα του. Αυτό είναι το παράδειγμα εκείνων των ανθρώπων που διαψεύδουν τα σημάδιά Μας (είτε τους καλείς στο Ισλάμ, είτε τους αφήνεις, είναι το ίδιο γι' αυτούς). Γι' αυτό, αφηγήσου τις ιστορίες, μήπως και να τα αναλογιστούν!