Қуръони Карим маъноларининг таржимаси - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг индонезча таржимаси * - Таржималар мундарижаси


Маънолар таржимаси Оят: (49) Сура: Зумар сураси
فَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلۡنَٰهُ نِعۡمَةٗ مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلۡمِۭۚ بَلۡ هِيَ فِتۡنَةٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
Bila orang kafir tertimpa sakit, kemiskinan atau sejenisnya, ia berdoa kepada Kami agar Kami menghilangkan apa yang menimpanya itu. Namun, ketika Kami memberinya nikmat berupa kesehatan atau harta maka orang kafir itu berkata, “Allah memberiku ini karena Dia mengetahui bahwa aku memang berhak mendapatkannya.” Padahal, sebenarnya itu hanyalah ujian dan istidraj, akan tetapi kebanyakan orang-orang kafir tidak mengetahui hal itu, sehingga mereka tertipu dengan nikmat yang Allah berikan kepada mereka.
Арабча тафсирлар:
Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:
• النعمة على الكافر استدراج.
· Nikmat bagi orang kafir adalah bentuk istidraj.

• سعة رحمة الله بخلقه.
· Luasnya rahmat Allah bagi makhluk-Nya.

• الندم النافع هو ما كان في الدنيا، وتبعته توبة نصوح.
· Penyesalan berguna bila masih berada di dunia lalu diikuti dengan tobat yang sungguh-sungguh.

 
Маънолар таржимаси Оят: (49) Сура: Зумар сураси
Суралар мундарижаси Бет рақами
 
Қуръони Карим маъноларининг таржимаси - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг индонезча таржимаси - Таржималар мундарижаси

Қуръон Карим мухтасар тафсирининг индонезча таржимаси, ношир: Қуръон тадқиқотлари тафсир маркази

Ёпиш