Маънолар таржимаси Оят 22 Сура Зумар сураси - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг италянча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 22

أَفَمَن شَرَحَ ٱللَّهُ صَدۡرَهُۥ لِلۡإِسۡلَٰمِ فَهُوَ عَلَىٰ نُورٖ مِّن رَّبِّهِۦۚ فَوَيۡلٞ لِّلۡقَٰسِيَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِكۡرِ ٱللَّهِۚ أُوْلَٰٓئِكَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

Colui al quale Allāh ha aperto il cuore all'Islām e che è stato guidato, e che è stato illuminato dal suo Dio è forse pari a colui il cui cuore si è indurito nei confronti dell'invocazione di Allāh?! Non saranno mai pari: ai ben guidati spetta la salvezza, mentre a coloro i cui cuori si sono induriti nei confronti dell'invocazione di Allāh spetta la perdizione; costoro sono chiaramente in perdizione riguardo la Verità.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• أهل الإيمان والتقوى هم الذين يخشعون لسماع القرآن، وأهل المعاصي والخذلان هم الذين لا ينتفعون به.

•Le persone credenti e devote sono quelle che si raccolgono ascoltando il Corano, mentre le persone peccatrici che sono state abbandonate, sono quelle che non traggono beneficio da esso.

• التكذيب بما جاءت به الرسل سبب نزول العذاب إما في الدنيا أو الآخرة أو فيهما معًا.

•Il fatto che vi siano coloro che smentiscono ciò che i messaggeri hanno comunicato è ragione sufficiente perché vengano puniti in vita o nell'Aldilà, o in entrambe.

• لم يترك القرآن شيئًا من أمر الدنيا والآخرة إلا بيَّنه، إما إجمالًا أو تفصيلًا، وضرب له الأمثال.

•Non vi è questione della vita o dell'Aldilà che Il Corano non abbia chiarito, nell'insieme o nei minimi dettagli, e ha presentato esempi di tutto ciò.