Маънолар таржимаси Сура Нисо - Кхмерча таржима - Камбоджа Ислом жамиятини ривожлантириш жамияти - Бет рақами 96 - Қуръони Карим қомуси

Оят: 106

وَٱسۡتَغۡفِرِ ٱللَّهَۖ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

ហើយចូរអ្នកសុំអភ័យទោសពីអល់ឡោះ។ ពិតប្រាកដ ណាស់ អល់ឡោះមហាអភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់។

Оят: 107

وَلَا تُجَٰدِلۡ عَنِ ٱلَّذِينَ يَخۡتَانُونَ أَنفُسَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ خَوَّانًا أَثِيمٗا

ហើយចូរអ្នកកុំការពារពួកដែលក្បត់ខ្លួនឯងឱ្យសោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមិនស្រឡាញ់ចំពោះជនក្បត់ដែលសាង បាបកម្មឡើយ។

Оят: 108

يَسۡتَخۡفُونَ مِنَ ٱلنَّاسِ وَلَا يَسۡتَخۡفُونَ مِنَ ٱللَّهِ وَهُوَ مَعَهُمۡ إِذۡ يُبَيِّتُونَ مَا لَا يَرۡضَىٰ مِنَ ٱلۡقَوۡلِۚ وَكَانَ ٱللَّهُ بِمَا يَعۡمَلُونَ مُحِيطًا

ពួកគេអាចរកវិធីបិទបាំង(អំពើអាក្រក់នានា)ពីមនុស្ស បាន តែពួកគេមិនអាចរកវិធីបិទបាំងពីអល់ឡោះបានឡើយ ព្រោះ ទ្រង់នៅជាមួយពួកគេ(ដោយការដឹង) ខណៈដែលពួកគេបានរៀប ចំគំរោងក្បត់នៅពេលយប់នូវអ្វីដែលទ្រង់មិនយល់ព្រម។ ហើយ អល់ឡោះដឹងជ្រួតជ្រាបអំពីអ្វីដែលពួកគេប្រព្រឹត្ដ។

Оят: 109

هَٰٓأَنتُمۡ هَٰٓؤُلَآءِ جَٰدَلۡتُمۡ عَنۡهُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا فَمَن يُجَٰدِلُ ٱللَّهَ عَنۡهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَم مَّن يَكُونُ عَلَيۡهِمۡ وَكِيلٗا

ពួកអ្នកទាំងអស់នេះហើយជាអ្នកដែលបានជួយការពារ ពួកគេ(ពួកក្បត់)នៅក្នុងជីវិតលោកិយនេះ។ តើអ្នកណាដែលអាច ការពារពួកគេនៅចំពោះមុខអល់ឡោះនាថ្ងៃបរលោក? ឬអ្នកណា ដែលអាចគាំពារពួកគេ(អំពីទារុណកម្មរបស់អល់ឡោះ)បាន?

Оят: 110

وَمَن يَعۡمَلۡ سُوٓءًا أَوۡ يَظۡلِمۡ نَفۡسَهُۥ ثُمَّ يَسۡتَغۡفِرِ ٱللَّهَ يَجِدِ ٱللَّهَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

ហើយអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់ឬបំពានលើ ខ្លួនឯងផ្ទាល់(សាងបាបកម្ម) ក្រោយមកគេបានសុំអភ័យទោសពី អល់ឡោះនោះ គេប្រាកដជានឹងដឹងថា អល់ឡោះមហាអភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់។

Оят: 111

وَمَن يَكۡسِبۡ إِثۡمٗا فَإِنَّمَا يَكۡسِبُهُۥ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمٗا

ហើយអ្នកណាសាងបាបកម្ម អ្នកនោះពិតជាសាងបាបកម្មមកលើខ្លួនឯង។ ហើយអល់ឡោះមហាដឹង មហាគតិបណ្ឌិត។

Оят: 112

وَمَن يَكۡسِبۡ خَطِيٓـَٔةً أَوۡ إِثۡمٗا ثُمَّ يَرۡمِ بِهِۦ بَرِيٓـٔٗا فَقَدِ ٱحۡتَمَلَ بُهۡتَٰنٗا وَإِثۡمٗا مُّبِينٗا

ហើយអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្ដខុស ឬសាងបាបកម្ម ក្រោយ មកគេទម្លាក់កំហុសនោះទៅលើអ្នកដែលគ្មានកំហុស គេពិតជាបាន ទទួលរងនូវការមួលបង្កាច់ និងបាបកម្មនោះវិញយ៉ាងច្បាស់លាស់។

Оят: 113

وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكَ وَرَحۡمَتُهُۥ لَهَمَّت طَّآئِفَةٞ مِّنۡهُمۡ أَن يُضِلُّوكَ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمۡۖ وَمَا يَضُرُّونَكَ مِن شَيۡءٖۚ وَأَنزَلَ ٱللَّهُ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمۡ تَكُن تَعۡلَمُۚ وَكَانَ فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكَ عَظِيمٗا

ហើយប្រសិនបើគ្មានការប្រោសប្រទានរបស់អល់ឡោះ និងការអាណិតស្រឡាញ់របស់ទ្រង់មកលើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ទេនោះ ប្រាកដជាក្រុមមួយក្នុងចំណោមពួកគេ(ពួកក្បត់)បានសមេ្រច បំណងក្នុងការធ្វើឱ្យអ្នកវងេ្វងជាមិនខាន។ ប៉ុន្ដែពួកគេមិនអាចធ្វើ ឱ្យនរណាម្នាក់វងេ្វងក្រៅពីខ្លួនរបស់ពួកគេឡើយ។ ហើយពួកគេ ក៏មិនអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់អ្នកសូម្បីតែបន្ដិចបានដែរ។ ហើយ អល់ឡោះបានបញ្ចុះ មកឱ្យអ្នកនូវគម្ពីរ(គួរអាន)និងភាពឈ្លាសវៃ ហើយទ្រង់បានបង្រៀនអ្នកនូវអ្វីដែលអ្នកមិនទាន់ដឹង។ ហើយ ការប្រោសប្រទានរបស់អល់ឡោះមកលើអ្នកគឺធំធេងបំផុត។