Маънолар таржимаси Оят 60 Сура Исроъ сураси - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг кхмерча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 60

وَإِذۡ قُلۡنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِٱلنَّاسِۚ وَمَا جَعَلۡنَا ٱلرُّءۡيَا ٱلَّتِيٓ أَرَيۡنَٰكَ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلنَّاسِ وَٱلشَّجَرَةَ ٱلۡمَلۡعُونَةَ فِي ٱلۡقُرۡءَانِۚ وَنُخَوِّفُهُمۡ فَمَا يَزِيدُهُمۡ إِلَّا طُغۡيَٰنٗا كَبِيرٗا

ហើយចូរអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ចងចាំ នៅពេលដែលយើងបានប្រាប់អ្នកថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ម្ចាស់របស់អ្នកដឹងជ្រួតជ្រាបពីមនុស្សលោកដោយអានុភាព(របស់ទ្រង់) ពីព្រោះពួកគេស្ថិតក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ទ្រង់ ហើយអល់ឡោះគឺជាអ្នករារាំង(ការពារ)អ្នកពីពួកគេ។ ដូច្នេះ ចូរអ្នកផ្សព្វផ្សាយនូវអ្វីដែលគេបង្គាប់ប្រើអ្នកឲ្យធ្វើការផ្សព្វផ្សាយវាចុះ។ ហើយយើងមិនបានបង្កើតអ្វីដែលយើងបានបង្ហាញអ្នកឲ្យបានឃើញផ្ទាល់នឹងភ្នែកនៅយប់អ៊ីសរ៉កឡើយ លើកលែងតែដើម្បីជាការសាកល្បងសម្រាប់មនុស្សលោកប៉ុណ្ណោះ ថាតើពួកគេជឿចំពោះវា ឬក៏បដិសេធនឹងវា? ហើយយើងក៏មិនបានបង្កើតដើមហ្សឹកគូមដែលគេបានលើកឡើងនៅក្នុងគម្ពីរគួរអាននោះ ថាវាពិតជាត្រូវបានដាំនៅបាតនរកជើហ៊ីមនោះដែរ លើកលែងតែដើម្បីជាការសាកល្បងសម្រាប់ពួកគេប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះ ប្រសិនពួកគេមិនមានជំនឿនឹងភស្តុតាងទាំងពីរនេះទេនោះ ពួកគេក៏មិនមានជំនឿចំពោះអ្វីផ្សេងក្រៅពីភស្តុតាងទាំងពីរនេះនោះដែរ។ ហើយយើងបានបន្លាចពួកគេ(នូវទណ្ឌកម្ម)ដោយការបញ្ចុះនូវភស្តុតាងជាច្រើន តែការបន្លាច(ពួកគេ)ដោយការបញ្ចុះសញ្ញាភស្តុតាងទាំងនោះ មិនបានបន្ថែមអ្វីដល់ពួកគេក្រៅពីការបន្ថែមនូវភាពគ្មានជំនឿ និងការបន្តស្ថិតនៅក្នុងភាពវង្វេងដ៏សែនឆ្ងាយនោះឡើយ។

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• من رحمة الله بالناس عدم إنزاله الآيات التي يطلبها المكذبون حتى لا يعاجلهم بالعقاب إذا كذبوا بها.

• ក្នុងចំណោមក្តីមេត្តាករុណារបស់អល់ឡោះចំពោះមនុស្សលោកនោះ គឺទ្រង់មិនបានបញ្ចុះអច្ឆរិយភាពណាមួយទៅកាន់មនុស្សលោកតាមអ្វីដែលពួកប្រឆាំងទាមទារនោះទេ ដើម្បីកុំឲ្យទណ្ឌកម្មធ្លាក់ទៅលើពួកគេភ្លាមៗ នៅពេលពួកគេបដិសេធនឹងវានោះ។

• ابتلى الله العباد بالشيطان الداعي لهم إلى معصية الله بأقواله وأفعاله.

• អល់ឡោះបានសាកល្បងបណ្ដាខ្ញុំបម្រើរបស់ទ្រង់នឹងស្ហៃតន ដោយឲ្យវាអំពាវនាវពួកគេទៅកាន់ការប្រព្រឹត្តល្មើសនឹងអល់ឡោះ ទាំងតាមរយៈពាក្យសម្ដីរបស់វា និងកាយវិការរបស់វា។

• من صور مشاركة الشيطان للإنسان في الأموال والأولاد: ترك التسمية عند الطعام والشراب والجماع، وعدم تأديب الأولاد.

• ក្នុងចំណោមរូបភាពនៃការចូលរួមរបស់ស្ហៃតនជាមួយនឹងមនុស្សលោកនៅក្នុងទ្រព្យសម្បត្តិនិងកូនចៅរបស់ពួកគេនោះ គឺការបោះបង់ចោលការរំលឹកនាមអល់ឡោះ(សូត្រ ពិសមិលឡះ)នៅពេលទទួលទានអាហារ ពេលផឹក និងពេលរួមដំណេក(ប្ដីប្រពន្ធ) និងការមិនបានអប់រំកូនចៅរបស់ពួកគេ(ឲ្យដើរតាមមាគ៌ាអល់ឡោះ)។