Маънолар таржимаси Оят 46 Сура Ёсин сураси - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг кхмерча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 46

وَمَا تَأۡتِيهِم مِّنۡ ءَايَةٖ مِّنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِمۡ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ

ហើយរាល់ពេលដែលសញ្ញាភស្តុតាងទាំងឡាយរបស់អល់ឡោះដែលបញ្ជាក់ទៅលើភាពជាម្ចាស់តែមួយគត់របស់ទ្រង់ និងភាពសក្តិសមរបស់ទ្រង់ក្នុងការត្រូវគេគោរពសក្ការៈតែមួយគត់បានមកដល់ពួកមុស្ហរីគីនដែលរឹងរូសទាំងនោះ គឺពួកគេងាកចេញអំពីវាដោយមិនយកវាធ្វើជាមេរៀនឡើយ។

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• من أساليب تربية الله لعباده أنه جعل بين أيديهم الآيات التي يستدلون بها على ما ينفعهم في دينهم ودنياهم.

• ក្នុងចំណោមវិធីសាស្ត្រនៃការអប់រំរបស់អល់ឡោះចំពោះខ្ញុំបម្រើរបស់ទ្រង់នោះ គឺទ្រង់បានលើកយកនូវអ្វីដែលមាននៅចំពោះមុខពួកគេធ្វើជាសញ្ញាភស្តុតាង ដែលពួកគេអាចទាញផលប្រយោជន៍ពីវា ទាំងសម្រាប់សាសនារបស់ពួកគេនិងជីវិតលោកិយរបស់ពួកគេ។

• الله تعالى مكَّن العباد، وأعطاهم من القوة ما يقدرون به على فعل الأمر واجتناب النهي، فإذا تركوا ما أمروا به، كان ذلك اختيارًا منهم.

• អល់ឡោះជាម្ចាស់បានពង្រឹងខ្ញុំបម្រើរបស់ទ្រង់ និងបានប្រទានដល់ពួកគេនូវភាពខ្លាំងក្លាដែលអាចឲ្យពួកគេមានលទ្ធភាពគោរពតាមនូវអ្វីដែលទ្រង់បង្គាប់ប្រើ និងជៀសវាងពីប្រការដែលទ្រង់ហាមឃាត់។ ដូច្នេះ នៅពេលដែលពួកគេបោះបង់ចោលអ្វីដែលគេបានបង្គាប់ប្រើពួកគេនោះ វាគឺជាការជ្រើសរើសរបស់ពួកគេ។

• នៅថ្ងៃបរលោក ក្តីមេត្តាករុណារបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ចំពោះបណ្តាអ្នកដែលមានជំនឿ គឺធំធេងបំផុតដែលមិនអាចគិតស្មានដល់។