Маънолар таржимаси Оят 14 Сура Фурқон сураси - الترجمة الكردية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 14

لَّا تَدۡعُواْ ٱلۡيَوۡمَ ثُبُورٗا وَٰحِدٗا وَٱدۡعُواْ ثُبُورٗا كَثِيرٗا

- ئەی بێباوەڕینە - ئەمڕۆ نزا و دوعای تیاچوونێک لەخۆتان مەکەن، بەڵکو نزا و دوعای مردن و تیاچوونی زۆر لە خۆتان بکەن، بەڵام لەگەڵ ئەوەشدا وەڵامتان نادرێتەوە و گوێتان لێ ناگیررێت، بەڵکو بەھەمیشەیی لەناو سزای بە ئێش و بە ئازاردا دەمێننەوە.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الجمع بين الترهيب من عذاب الله والترغيب في ثوابه.

كۆكردنەوه و سازان لە نێوان ترساندن بە سزای اللە تەعالا، وە ھاندان و دڵخۆش کردنی بەندەکان بەپاداشتی گەورە و نەبڕاوەی بەھەشت.

• متع الدنيا مُنْسِية لذكر الله.

ناز و نیعمەت و خۆشییەکانی دونیا دەبنە ھۆی ئەوەی باوەڕداران یاد و زیکری اللە یان لەبیر بچێتەوە.

• بشرية الرسل نعمة من الله للناس لسهولة التعامل معهم.

مرۆڤ بوونی پێغەمبەر نیعمەتێکە لەلایەن اللە وە بۆ خەڵکی، چونکە بەئاسانی دەتوانن مامەڵەی لەگەڵدا بکەن.

• تفاوت الناس في النعم والنقم اختبار إلهي لعباده.

جیاوازی خەڵکی لە بەھرەمەند بوون لە ناز و نیعمەتەکانی اللە، لەگەڵ ئەو ناڕەحەتی و بەڵا و موسیبەتانەی دێنە ڕێگایان، تاقیکردنەوەیەکی خواییە بۆیان.