Маънолар таржимаси Сура Ҳуд - Курд тили Курмонча шеваси таржимаси - Исмоил Сагери - Бет рақами 222 - Қуръони Карим қомуси

Оят: 6

۞ وَمَا مِن دَآبَّةٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِ رِزۡقُهَا وَيَعۡلَمُ مُسۡتَقَرَّهَا وَمُسۡتَوۡدَعَهَاۚ كُلّٞ فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٖ

6. چو جاندار د ئەردیدا نینن ئەگەر ڕزقێ وان ل سەر خودێ نەبیت، و دزانیت جهێ ئەو لێ [د ئەردیدا یان د پشتاندا بەری هەبیت]، و جهێ لێ خۆجهـ دبیت [د مالبچویكاندا یان د گۆڕاندا، و جهێ لێ دمریت]، ئەڤە هەمی د كتێبەكا ئاشكەرادانە كو دەپێ پارستییە.

Оят: 7

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ وَكَانَ عَرۡشُهُۥ عَلَى ٱلۡمَآءِ لِيَبۡلُوَكُمۡ أَيُّكُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗاۗ وَلَئِن قُلۡتَ إِنَّكُم مَّبۡعُوثُونَ مِنۢ بَعۡدِ ٱلۡمَوۡتِ لَيَقُولَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

7. و ئەو ئەوە یێ ئەرد و ئەسمان د شەش ڕۆژاندا چێكری، و عەرشێ وی ل سەر ئاڤێ بوو [بەری ئەرد و ئەسمان بێنە چێكرن] دا هەوە بجەڕبینیت كا كارێ كێ‌ ژ هەوە باشترە [ژ یێ كێ]، و ئەگەر بێژی، ب ڕاستی هوین پشتی مرنێ دێ ساخ بنەڤە، ئەوێت گاوربوویین دێ بێژن: ئەڤە ژ سێرەبەندییەكا ئاشكەرا پێڤەتر نینە.

Оят: 8

وَلَئِنۡ أَخَّرۡنَا عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابَ إِلَىٰٓ أُمَّةٖ مَّعۡدُودَةٖ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحۡبِسُهُۥٓۗ أَلَا يَوۡمَ يَأۡتِيهِمۡ لَيۡسَ مَصۡرُوفًا عَنۡهُمۡ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

8. و ئەگەر ئەم ئیزا و جزاكرنا وان هەتا دەمەكێ ئاشكەرا گیرۆ بكەین، [ئەوێت گاور] دێ بێژن: كا ئەو ئیزایا دا بۆ مە ئێت، چ ڕێ لێ گرتییە؟ هشیار بن! ڕۆژا ئەو ئیزا بۆ وان دئێت، ژ وان نائێتە ڤەگرتن، و ئەو ئیزایا وان تڕانە پێ دكر و لەز لێ دكر، دۆرماندۆرێت وان گرتن.

Оят: 9

وَلَئِنۡ أَذَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِنَّا رَحۡمَةٗ ثُمَّ نَزَعۡنَٰهَا مِنۡهُ إِنَّهُۥ لَيَـُٔوسٞ كَفُورٞ

9. و ئەگەر ئەم ژ ڕەخێ خۆڤە نیعمەت و دلۆڤانییەكێ بگەهینینە مرۆڤی پاشی مە ژێ ڤەگرت، ئەو [ژ دلۆڤانییا مە] زوی بێ هیڤی دبیت، و ئەو قەنجییێت بەرێ، مە د گەل كرین ژ بیرا خۆ دبەت.

Оят: 10

وَلَئِنۡ أَذَقۡنَٰهُ نَعۡمَآءَ بَعۡدَ ضَرَّآءَ مَسَّتۡهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ ٱلسَّيِّـَٔاتُ عَنِّيٓۚ إِنَّهُۥ لَفَرِحٞ فَخُورٌ

10. و ب ڕاستی ئەگەر ئەم پشتی تەنگاڤی و نەخۆشییێ نیعمەتان د گەل بكەین و بگەهینینێ دێ بێژیت: نێ تەنگاڤی و نەخۆشی ل سەر من نەمان [چۆن]، ڤێجا یێ بەتران و قەبەیە.

Оят: 11

إِلَّا ٱلَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٞ كَبِيرٞ

11. ژ بلی وان مرۆڤان یێت بێنا خۆ فرەهـ كرین و كار و كریارێت قەنج كرین [ئەڤە د هەردو كراساندا ل بەر خۆ ڕادوەستن، و ئەگەر خودێ خێر و كەرەمەك د گەل وان كر، سوپاسییا خودێ دكەن و ئەگەر ئاتافەك یان نەخۆشییەك ب سەرێ‌ وان هات، ژ ڕەحما خودێ بێ هیڤی نابن] بۆ ڤان گونەهـ ژێبرن، و خەلاتەكێ مەزن هەیە.

Оят: 12

فَلَعَلَّكَ تَارِكُۢ بَعۡضَ مَا يُوحَىٰٓ إِلَيۡكَ وَضَآئِقُۢ بِهِۦ صَدۡرُكَ أَن يَقُولُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ كَنزٌ أَوۡ جَآءَ مَعَهُۥ مَلَكٌۚ إِنَّمَآ أَنتَ نَذِيرٞۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ وَكِيلٌ

12. تێ هەیە تو هندەك ژ وەحییا بۆ تە هاتی، بهێلی و دلێ تە تەنگ ببیت، چونكی دبێژن: بلا گەنجخانەیەك بۆ هاتبایە خوارێ، یان ملیاكەتەك د گەل هاتبایە شادەیی بۆ دابایە، [دا مە ژی باوەری پێ ئینابایە] تو بەس ئاگەهداركەری، و خودێیە ل سەر هەمی تشتان پارێزڤان و چاڤدێر.