Маънолар таржимаси Оят 44 Сура Анбиё сураси - Курд тили Курмонча шеваси таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 44

بَلۡ مَتَّعۡنَا هَٰٓؤُلَآءِ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ طَالَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡعُمُرُۗ أَفَلَا يَرَوۡنَ أَنَّا نَأۡتِي ٱلۡأَرۡضَ نَنقُصُهَا مِنۡ أَطۡرَافِهَآۚ أَفَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

44. و مە نیعمەت د گەل وان و باب و باپیرێت وان كرن، ژیەكێ درێژ د خۆشیاندا بۆراندین [ڤێجا وان هزر دكر ئەڤ نیعمەتە هەر دێ مینن، و ئەو هەر دێ د دنیایێدا ساخ مینن و نامرن، ڤێجا د سەرداچۆن]، ئەرێ ما ئەو نابینن [و تێناگەهن] ئەم ئەردێت وان ژ هەمی ڕەخانڤە كێم دكەین [ب دەستێت موسلمانانڤە دبەین، و ژ دەستێت وان دەردئێخین]، یان ژی ما ئەو نابینن ئەم ئەردێ‌ دێم بەرە بەرە كێم دكەین و بەر ئاڤێ‌ دئێحین، ڤێجا ئەون یێت سەركەڤتی [یان ئەمین]؟!