Маънолар таржимаси Оят 39 Сура Фуссилат - Курд тили Курмонча шеваси таржимаси - Исмоил Сагери - Қуръони Карим қомуси

Оят: 39

وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦٓ أَنَّكَ تَرَى ٱلۡأَرۡضَ خَٰشِعَةٗ فَإِذَآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡهَا ٱلۡمَآءَ ٱهۡتَزَّتۡ وَرَبَتۡۚ إِنَّ ٱلَّذِيٓ أَحۡيَاهَا لَمُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰٓۚ إِنَّهُۥ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ

39. و ژ نیشانێت [ژێهاتنا] خودێ [ل سەر ساخكرنا پشتی مرنێ] ئەوە دێ تو ئەردی هشك بینی، گاڤا خودێ باران ل سەر باراند گژ دبیت و دبزڤیت و پف و بلند دبیت، ب ڕاستی ئەوێ ئەردێ مری زێندی كری، هەر ئەو دێ مرییان زێندی كەتەڤە، ب ڕاستی ئەو ل سەر كرنا هەمی تشتان یێ دەستهەلاتدارە.