Маънолар таржимаси Оят 48 Сура Анфол сураси - Курд тили Курмонча шеваси таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 48

وَإِذۡ زَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ أَعۡمَٰلَهُمۡ وَقَالَ لَا غَالِبَ لَكُمُ ٱلۡيَوۡمَ مِنَ ٱلنَّاسِ وَإِنِّي جَارٞ لَّكُمۡۖ فَلَمَّا تَرَآءَتِ ٱلۡفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَىٰ عَقِبَيۡهِ وَقَالَ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّنكُمۡ إِنِّيٓ أَرَىٰ مَا لَا تَرَوۡنَ إِنِّيٓ أَخَافُ ٱللَّهَۚ وَٱللَّهُ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

48. و وەختێ شەیتانی كارێ وان د چاڤێ واندا جوانكری و گۆتییە وان: ئەڤرۆ كەس نەشێتە هەوە و كەس ب سەر هەوە ناكەڤیت، و ئەز پشتەڤان و هاریكارێ هەوەمە. ڤێجا وەختێ هەردو دەستەك بەرهەمبەری ئێك بوویین، ل سەر پاشپانییێت خۆ زڤڕی [و ڕەڤی] و گۆت: من شۆلە ب هەوە نینە، ب ڕاستی یا ئەز دبینم هوین نابینن، و ب ڕاستی ئەز ژ خودێ دترسم و خودێ یێ جزا دژوار و جزا گرانە.