Маънолар таржимаси Оят 46 Сура Анбиё сураси - الترجمة القيرغيزية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 46

وَلَئِن مَّسَّتۡهُمۡ نَفۡحَةٞ مِّنۡ عَذَابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

Оо, пайгамбар! Эгерде азапты шаштырып жаткандарга Раббиңдин бир аз эле азабы жеткен болсо, алар ошол кезде: «Курудук ай! Эми өлдүк! Чындыгында биз Аллахка ширк кылып жана Мухаммад (ага Аллахтын саламаттыгы, тынчтыгы жана мактоо дубасы болсун) алып келгенди жалганга чыгарып залимдерден болдук» — дешмек.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• نَفْع الإقرار بالذنب مشروط بمصاحبة التوبة قبل فوات أوانها.

Күнөөнү моюнга алуу пайда бериш үчүн убакыты бүтүп калуудан алдын тообо кылуу шарт.

• إثبات العدل لله، ونفي الظلم عنه.

Аллах адилеттикте калыс жана зулумдуктан алыс экендигин тастыктоо.

• أهمية قوة الحجة في الدعوة إلى الله.

Аллахка ыйман келтирүүгө элди чакырууда далилдин күчтүүлүгү маанилүү.

• ضرر التقليد الأعمى.

Сокур ээрчүүнүн зыяндыгы.

• التدرج في تغيير المنكر، والبدء بالأسهل فالأسهل، فقد بدأ إبراهيم بتغيير منكر قومه بالقول والصدع بالحجة، ثم انتقل إلى التغيير بالفعل.

Күнөө ишти өзгөртүүдө тепкич-тепкичи менен улам жеңилинен баштоо керек. Ибрахим пайгамбар дагы коомунун туура эмес ишенимин алгач сөз менен, андан кийин жеткиликтүү далил келтирүү менен баштап, анан иш (кол) менен өзгөртүүгө өттү.