Маънолар таржимаси Оят 49 Сура Зумар - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг қирғизча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 49

فَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلۡنَٰهُ نِعۡمَةٗ مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلۡمِۭۚ بَلۡ هِيَ فِتۡنَةٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

Эгерде каапыр адам ооруга же жакырлыкка кабылса, Биз аны куткарышыбыз үчүн дуба кылат. Кийин Биз ага жакшылык кылып ден-соолук же байлык берсек, ал каапыр: «Аллах мага муну татыктуу экенимди билген үчүн гана берди» – дейт. Чынында бул сыноо жана акырындык менен жазалоо болчу. Бирок каапырлардын көпчүлүгү муну билишпейт. Аллах аларга берген жакшылыктар себептүү куру кыялдарга азгырылышат.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• النعمة على الكافر استدراج.

Каапырга берилген жакшылык – бул аны акырындык менен жазалоо.

• سعة رحمة الله بخلقه.

Аллахтын макулуктарга карата ырайымдуулугунун кеңдиги.

• الندم النافع هو ما كان في الدنيا، وتبعته توبة نصوح.

Пайда берген өкүнүч – бул дүйнөдө чыныгы тообо кылуу менен коштолгон өкүнүч.