Маънолар таржимаси Оят 116 Сура Аъроф сураси - الترجمة القيرغيزية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 116

قَالَ أَلۡقُواْۖ فَلَمَّآ أَلۡقَوۡاْ سَحَرُوٓاْ أَعۡيُنَ ٱلنَّاسِ وَٱسۡتَرۡهَبُوهُمۡ وَجَآءُو بِسِحۡرٍ عَظِيمٖ

Раббисинин жардамына бекем ишенген Муса аларга маани бербестен: "Таяк жана жибиңерди силер биринчи таштагыла" - деди. Алар таяктарын жана жиптерин таштаганда, адамдардын көздөрүн боёп, үрөй учура турган күчтүү сыйкырды эл көзүнө көрсөтүштү.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• من حكمة الله ورحمته أن جعل آية كل نبي مما يدركه قومه، وقد تكون من جنس ما برعوا فيه.

Ар бир пайгамбарга анын эли алек болгон далил белгини берип жиберүүсү Аллах Тааланын даанышмандыгынан

• أنّ فرعون كان عبدًا ذليلًا مهينًا عاجزًا، وإلا لما احتاج إلى الاستعانة بالسحرة في دفع موسى عليه السلام.

Фараон алсыз, кор болгон, байкуш пенде эле, болбосо, Муса пайгамбардан кутулууда сыйкырчыларга муктаж болмок эмес.

• يدل على ضعف السحرة - مع اتصالهم بالشياطين التي تلبي مطالبهم - طلبهم الأجر والجاه عند فرعون.

Ал эми талабын дароо аткарган шайтандар менен байланышканына карбастан, Фарондон сыйлык жана мансап үмүт кылуусу сыйкырчылардын алсыз, байкуш экендигин айгинелейт