Маънолар таржимаси Оят 14 Сура Сабаъ сураси - Македонча таржима - Қуръони Карим қомуси

Оят: 14

فَلَمَّا قَضَيۡنَا عَلَيۡهِ ٱلۡمَوۡتَ مَا دَلَّهُمۡ عَلَىٰ مَوۡتِهِۦٓ إِلَّا دَآبَّةُ ٱلۡأَرۡضِ تَأۡكُلُ مِنسَأَتَهُۥۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ ٱلۡجِنُّ أَن لَّوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ ٱلۡغَيۡبَ مَا لَبِثُواْ فِي ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ

14. А кога одредивме да умре, црвот кој го беше изгризал стапот негов – ги предупреди дека умрел, и кога тој падна, џинните сфатија дека не би биле во срамна мака доколку го знаеа гајбот (невидливото).203

203 Сулејман, а.с., умрел стоејќи, молеќи се во Храмот, потпрен на својот стап и така останал долго да стои. Џинните кои го правеле тоа што им било наредено и понатаму работеле уверени дека е жив и дека Му се моли на Бога во Храмот. Дури кога црвот го изел стапот на кој бил потпрен Сулејман, тој паднал.