Маънолар таржимаси Оят 17 Сура Юсуф - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг паштунча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 17

قَالُوْا یٰۤاَبَانَاۤ اِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَكْنَا یُوْسُفَ عِنْدَ مَتَاعِنَا فَاَكَلَهُ الذِّئْبُ ۚ— وَمَاۤ اَنْتَ بِمُؤْمِنٍ لَّنَا وَلَوْ كُنَّا صٰدِقِیْنَ ۟

هغوی وويل: ای پلاره! موږ ولاړو په منډه وهلو کې مو سيالي کوله او غشي مو وېشتل، يوسف مو له خپلو جامو او توښو سره پرېښود ترڅو يې وساتي؛ نو لېوه وخوړ، ته موږ لره تصديق کوونکی نه يې که څه هم موږ په حقيقت کې د هغه څه په اړه رېښتيني وو چې پرې خبر مو کړې.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• بيان خطورة الحسد الذي جرّ إخوة يوسف إلى الكيد به والمؤامرة على قتله.

د هغې کينې خطر بيانول چې د يوسف وروڼه يې له هغه سره دوکې او د هغه د وژلو مشورې ته را کش کړل.

• مشروعية العمل بالقرينة في الأحكام.

په احکامو کې پر قرينه ( نښانه) د عمل کولو رواوالی.

• من تدبير الله ليوسف عليه السلام ولطفه به أن قذف في قلب عزيز مصر معاني الأبوة بعد أن حجب الشيطان عن إخوته معاني الأخوة.

د يوسف عليه السلام لپاره د الله تدبير او پر هغه مهرباني دا وه چې د مصر د عزيز په زړه کې يې د پلارتوب معنی ورواچوله وروسته له دې چې شيطان د هغه پر وروڼو د ورورګلوۍ معنی پټه کړه.