Маънолар таржимаси Оят 166 Сура Бақара сураси - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 166

اِذْ تَبَرَّاَ الَّذِیْنَ اتُّبِعُوْا مِنَ الَّذِیْنَ اتَّبَعُوْا وَرَاَوُا الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْاَسْبَابُ ۟

دا په هغه وخت کې چې کله مشران (لارښودان) د قیامت د سختیو د لیدلو په وجه د خپلو کمزورو پیروانو څخه بېزاره شي؛ په داسې حال کې چې د دوی د خلاصون او نجات ټولې لارې او اسباب پرېکړی شي.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• المؤمنون بالله حقًّا هم أعظم الخلق محبة لله؛ لأنهم يطيعونه على كل حال في السراء والضراء، ولا يشركون معه أحدًا.

پر الله تعالی باندې ریښتیني ایمان لرونکي تر هر چا زیات له الله تعالی سره مینه کوي؛ ځکه چې هغوی په تکلیف او خوښۍ هر حال کې د الله تعالی تابعداري کوي او هیڅوک ورسره هم نه شریکوي.

• في يوم القيامة تنقطع كل الروابط، ويَبْرَأُ كل خليل من خليله، ولا يبقى إلا ما كان خالصًا لله تعالى.

د قیامت په ورځ به ټولې اړیکې غوڅې شي او یو ملګری به له بل ملګري څخه بېزاره شي، مګر هغه ملګرتیا چې یوازې د الله تعالی لپاره وي، هغه به پاتې شي.

• التحذير من كيد الشيطان لتنوع أساليبه وخفائها وقربها من مشتهيات النفس.

د شیطان له چلونو څخه وېرونه، ځکه چې د هغه چلونه مختلف او پټ دي او د نفس خواهشاتو ته هم نږدې دي.