Маънолар таржимаси Оят 27 Сура Тоҳа сураси - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 27

وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّنْ لِّسَانِیْ ۟ۙ

او ما لره طاقت راکړه د فصېح او واضحه خبرو کولو.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• وجوب حسن الاستماع في الأمور المهمة، وأهمها الوحي المنزل من عند الله.

واجب دي په ښه طرېقه سره غوږ کیښودل په مهمو کارونو کې، او د ټولو نه غوره کار د الله تعالی له طرفه رانازل شوې وحې ته غوږ کیښودل دي.

• اشتمل أول الوحي إلى موسى على أصلين في العقيدة وهما: الإقرار بتوحيد الله، والإيمان بالساعة (القيامة)، وعلى أهم فريضة بعد الإيمان وهي الصلاة.

موسی -علیه السلام- ته لومړنۍ وحې د عقېدې په دوو مهمو بناوو شامله وه او هغه دا وو: اقرار کول د الله تعالی په وحدانیت (یووالي)، او ایمان لرل په قیامت باندې، او په مهمه فرېضه باندې وروسته د ایمان نه چې هغه لمونځ دی.

• التعاون بين الدعاة ضروري لإنجاح المقصود؛ فقد جعل الله لموسى أخاه هارون نبيَّا ليعاونه في أداء الرسالة.

د دعوت کار د پرمختګ لپاره د داعیانو ترمنځ تعاون او مرسته لازمې ده؛ نو ځکه خو الله تعالی موسی -علیه السلام- لره د هغه ورور هارون -علیه السلام- پېغمبر مقرر کړی و د دې لپاره چې هغه سره د پېغمبرۍ په چارو کې مرسته وکړي.

• أهمية امتلاك الداعية لمهارة الإفهام للمدعوِّين.

د داعي لپاره د خلکو د پوهولو د ملکې لرلو اهمیت.