Маънолар таржимаси Оят 12 Сура Анбиё - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг паштунча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 12

فَلَمَّاۤ اَحَسُّوْا بَاْسَنَاۤ اِذَا هُمْ مِّنْهَا یَرْكُضُوْنَ ۟ؕ

نو هر کله چې ولېده هلاکېدونکو زمونږ داسې عذاب چې بیخ کندي یې کوله په دغه وخت کې دوی د خپل کلي نه منډې وهلې لپاره د بچ کېدلو د هلاکت نه.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الظلم سبب في الهلاك على مستوى الأفراد والجماعات.

ظلم د ټولیو او افرادو په کچه د بربادۍ لامل دی.

• ما خلق الله شيئًا عبثًا؛ لأنه سبحانه مُنَزَّه عن العبث.

الله تعالی هیڅ شي عبث بې فاېدې نه دی پیدا کړی؛ ځکه الله تعالی د بې فاېدې کارونو نه پاک دی.

• غلبة الحق، ودحر الباطل سُنَّة إلهية.

د حق برلاسي کېدل او د باطل ختمېدل الهي تګلاره ده.

• إبطال عقيدة الشرك بدليل التَّمَانُع.

د شرک د عقېدې باطلول په دلیل التمانع (یو بل منع کول په زور) سره.