Маънолар таржимаси Оят 227 Сура Шуъаро сураси - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 227

اِلَّا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ وَذَكَرُوا اللّٰهَ كَثِیْرًا وَّانْتَصَرُوْا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوْا ؕ— وَسَیَعْلَمُ الَّذِیْنَ ظَلَمُوْۤا اَیَّ مُنْقَلَبٍ یَّنْقَلِبُوْنَ ۟۠

مګر له شاعرانو هغه کسان چې ايمان يې راوړی، ښه کارونه يې کړي، الله يې ډېر ياد کړی او د الله له دښمنانو يې غچ اخېستی وروسته له دې چې هغوی ظلم پرې کړی دی لکه حسان بن ثابت رضی الله عنه، او هغه کسان چې له الله سره په شريک نيولو او د هغه پر بندګانو يې په تيري کولو ظلم کړی دی ژر به هغوی پوه شي چې د هغوی لپاره څنګه د ورتګ ځای دی چې ورځي به؛ نو ژر دي چې داسې لوی ځای او دقيق حساب ته به وروګرځول شي.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• إثبات العدل لله، ونفي الظلم عنه.

د الله لپاره د عدل ثابتول او له هغه د ظلم نفي کول.

• تنزيه القرآن عن قرب الشياطين منه.

قران ته د شيطانانو له نږدې والي څخه پاکوالی ثابتول.

• أهمية اللين والرفق للدعاة إلى الله.

د الله لوري ته د بلونکي لپاره د نرموالي او مهربانۍ مهم والی.

• الشعر حَسَنُهُ حَسَن، وقبيحه قبيح.

ښه شعر ښه وي او بد يې بد وي.