Маънолар таржимаси Оят 112 Сура Оли Имрон сураси - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 112

ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ اَیْنَ مَا ثُقِفُوْۤا اِلَّا بِحَبْلٍ مِّنَ اللّٰهِ وَحَبْلٍ مِّنَ النَّاسِ وَبَآءُوْ بِغَضَبٍ مِّنَ اللّٰهِ وَضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ؕ— ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ كَانُوْا یَكْفُرُوْنَ بِاٰیٰتِ اللّٰهِ وَیَقْتُلُوْنَ الْاَنْۢبِیَآءَ بِغَیْرِ حَقٍّ ؕ— ذٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَّكَانُوْا یَعْتَدُوْنَ ۟ۗ

بی عزتي او ټیټوالی په یهودو پسی نښتی دی، چې هر ځای کې وي دوی به ذلیله او خوار وي، نو پس دوی نه شي بچ کیدی مګر په لوظ یا امن د الله تعالی له طرفه او یا د خلکو له طرفه، او اخته شول دوی په غضب د الله تعالی، او کېښودل شوه لوږه او غربت ګردچاپیره په دوی باندې، دا هر څه چې په دوی باندې وشو دا دوی د کفر له وجی نه د الله تعالی په آیتونو، او په سبب د قتلولو د دوی خپلو پیغمبرانو لره په ظلم سره، او همدارنګه په سبب د نافرمانۍ د دوی او په سبب د تجاوز د دوی د الله تعالی له پولو څخه.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• أعظم ما يميز هذه الأمة وبه كانت خيريتها - بعد الإيمان بالله - الأمر بالمعروف والنهي عن المنكر.

هغه غټ صفت چې دا امت پرې له نورو څخه ځانګړی کیږی او د غوروالي سبب یې دی - په الله تعالی له ایمان څخه وروسته- هغه په نیکیو باندې امر کول او له بدیو څخه منع کول دي.

• قضى الله تعالى بالذل على أهل الكتاب لفسقهم وإعراضهم عن دين الله، وعدم وفائهم بما أُخذ عليهم من العهد.

الله تعالی په اهل کتابو باندې د ذلت فیصله کړې د هغوی د نافرمانۍ او د الله تعالی له دین څخه د مخ اړولو په وجه، او د دوی د بې وفايۍ له امله د دوی په هغه لوظ چې له دوی څخه اخیستل شوی و.

• أهل الكتاب ليسوا على حال واحدة؛ فمنهم القائم بأمر الله، المتبع لدينه، الواقف عند حدوده، وهؤلاء لهم أعظم الأجر والثواب. وهذا قبل بعثة النبي محمد صلى الله عليه وسلم.

ټول اهل کتاب په یو حال ندي؛ ځینې له دوی څخه د الله تعالی په حکم ولاړ دي، د الله تعالی د دین تابعدار دي، د هغه له پولو څخه نه اوړي، او د دې کسانو لپاره لوی اجر او ثواب دي. او دا د محمد صلی الله علیه وسلم د پیغمبر کیدو څخه مخکي وو.