Маънолар таржимаси Оят 37 Сура Зумар сураси - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 37

وَمَنْ یَّهْدِ اللّٰهُ فَمَا لَهٗ مِنْ مُّضِلٍّ ؕ— اَلَیْسَ اللّٰهُ بِعَزِیْزٍ ذِی انْتِقَامٍ ۟

او چاته چې الله د لارښوونې توفيق ورکړي، نو هيڅ داسې لار ورکوونکی نشته چې لار ترې ورکه کړي، آيا الله داسې برلاسی نه دی چې هيڅوک نشي پرې برلاسی کېدلای، له هغه چا غچ اخېستونکی چې پر هغه (الله) يې کفر کړی او سرغړونه يې ترې کړې؟! ولې نه، له شک پرته هغه برلاسی غچ اخېستونکی دی.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• عظم خطورة الافتراء على الله ونسبة ما لا يليق به أو بشرعه له سبحانه.

پر الله او د هغه پر شريعت د داسې تور تړلو د خطر لوی والی چې د هغه له شان سره نه ښايي.

• ثبوت حفظ الله للرسول صلى الله عليه وسلم أن يصيبه أعداؤه بسوء.

د الله لخوا د رسول صلی الله عليه وسلم د ساتنې ثبوت چې دښمنان به يې کوم ضرر ور ونه شي رسولای.

• الإقرار بتوحيد الربوبية فقط بغير توحيد الألوهية، لا ينجي صاحبه من عذاب النار.

الله پخپلو کارونو کې یو ګڼل او په حقوقو کې یې ورسره شریکان جوړول ددې نظر والا داور د عذاب څخه نه شي خلاصیدای