Маънолар таржимаси Оят 4 Сура Зумар сураси - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 4

لَوْ اَرَادَ اللّٰهُ اَنْ یَّتَّخِذَ وَلَدًا لَّاصْطَفٰی مِمَّا یَخْلُقُ مَا یَشَآءُ ۙ— سُبْحٰنَهٗ ؕ— هُوَ اللّٰهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ۟

که چېرې الله د زوی د نیولو اراده درلودی نو له خپل مخلوقه څخه به یې غوره کړی وای څه یې چې خوښه وای، نو د زوی په مرتبه به یې ګرځولی وای، هغه پاک او سپېڅلی دی له هغه څخه چې دا مشرکان یې وایي، هغه په خپل ذات، صفاتو او کړنو کې یو دی، په دې کې څوک شریک نه لري، په ټول مخلوق باندې برلاسی دی.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الداعي إلى الله يحتسب الأجر من عنده، لا يريد من الناس أجرًا على ما يدعوهم إليه من الحق.

الله ته بلنه ورکوونکی د هغه څخه د اجر هیله لري، د خلکو څخه په هغه حق چې دوی ته یې بلنه ورکوي کوم اجر نه غواړي.

• التكلّف ليس من الدِّين.

په دیني چارو کې ځان په تکلیف کې غورځول له دین څخه نه دي.

• التوسل إلى الله يكون بأسمائه وصفاته وبالإيمان وبالعمل الصالح لا غير.

الله ته وسیله نیول د هغه په نومونو او صفتونو او په ایمان او نېک عمل سره کېږي نه په بل څه.