Маънолар таржимаси Оят 23 Сура Зухруф сураси - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 23

وَكَذٰلِكَ مَاۤ اَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ فِیْ قَرْیَةٍ مِّنْ نَّذِیْرٍ اِلَّا قَالَ مُتْرَفُوْهَاۤ ۙ— اِنَّا وَجَدْنَاۤ اٰبَآءَنَا عَلٰۤی اُمَّةٍ وَّاِنَّا عَلٰۤی اٰثٰرِهِمْ مُّقْتَدُوْنَ ۟

او لکه څنګه چې دغو (خپل رسولان) درواغجن وګڼل، او د خپلو پلرونو پر پيروۍ يې استدلال وکړ، ای رسوله! له تا مخکې مو هم په هيڅ کلي کې رسول نه دی لېږلی چې خپل قوم ووېروي، مګر دا چې په هغوی کې کوم شتمن مشران او سرداران وو هغوی ويلي دي: موږ مو خپل پلرونه پر يو دين او ملت موندلي دي، او موږ د هغوی په پلو پل ږدو. نو ستا قوم په دې کې نوی نه دی.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• التقليد من أسباب ضلال الأمم السابقة.

د پخوانو امتونو د ګمراهۍ د اسبابو د جملې څخه یو سبب تقلید دی.

• البراءة من الكفر والكافرين لازمة.

له کفر او کافرانو بېزاري لازمي ده.

• تقسيم الأرزاق خاضع لحكمة الله.

د روزيو وېش د الله د حکمت له مخې دی.

• حقارة الدنيا عند الله، فلو كانت تزن عنده جناح بعوضة ما سقى منها كافرًا شربة ماء.

د الله په وړاندې د دنيا سپکوالی، که چېرې يې د هغه په وړاندې د غوماشي د وزر په مقدار ارزښت لرلای، نو کافر ته به يې له هغې يوغړپ هم نه وای ورڅښلای.