Маънолар таржимаси Оят 22 Сура Аҳқоф сураси - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 22

قَالُوْۤا اَجِئْتَنَا لِتَاْفِكَنَا عَنْ اٰلِهَتِنَا ۚ— فَاْتِنَا بِمَا تَعِدُنَاۤ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟

قوم يې ورته وويل: آيا ته ددې لپاره موږ ته راغلی يې چې د خپلو معبودانو له عبادته مو واړوې؟! دا هيله به دې هيڅکله پوره نه شي، که چیرته ته په خپله وعده کې رېښتينی یې نو هغه عذاب راوله چې مونږ پرې ویروې.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• لا علم للرسل بالغيب إلا ما أطلعهم ربهم عليه منه.

رسولانو ته د پټو(غیبو) علم نشته مګر د هغه څه په اړه چې پالونکي يې پرې خبر کړي وي.

• اغترار قوم هود حين ظنوا العذاب النازل بهم مطرًا، فلم يتوبوا قبل مباغتته لهم.

د هود د قوم دوکه کېدل کله يې چې په نازلېدونکي عذاب یې د باران ګومان وکړ، نو هغوی د سمدستي راتلو مخکې يې توبه ونه اېستله.

• قوة قوم عاد فوق قوة قريش، ومع ذلك أهلكهم الله.

د عاد د قوم ځواک د قريشو له ځواک څخه زيات و، سره له دې الله هغوی تباه کړل.

• العاقل من يتعظ بغيره، والجاهل من يتعظ بنفسه.

هوښیار هغه دی چې له بل چا پند واخلي، او ناپوه هغه دی چې پر ځان يې وويني.