Маънолар таржимаси Оят 2 Сура Ҳужурот сураси - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 2

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا لَا تَرْفَعُوْۤا اَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِیِّ وَلَا تَجْهَرُوْا لَهٗ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ اَنْ تَحْبَطَ اَعْمَالُكُمْ وَاَنْتُمْ لَا تَشْعُرُوْنَ ۟

ای هغو کسانو چې پر الله مو ايمان راوړئ او د هغه څه پيروي مو کړې چې روا کړي يې دي، د هغه له رسول سره په ادب اوسئ، آوازونه مو داسې مه ګرځوئ چې نبي صلی الله عليه وسلم ته د وينا پر مهال د هغه پر آواز پورته شي، او مه په داسې نوم ورغږ کوئ لکه ځينې مو چې ځينې را بولي، بلکې هغه د نبوت او رسالت په نرمه وينا سره رابولئ، له دې وېرې چې د دغه کار له امله ستاسو د عملونو بدله له منځه ولاړه نه شي په داسې حال کې چې تاسې د هغه په له منځه تلو خبر هم نه واست.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• تشرع الرحمة مع المؤمن، والشدة مع الكافر المحارب.

له مؤمن سره رحمت او جنګيالي کافر سره سختي روا کړل شوې ده.

• التماسك والتعاون من أخلاق أصحابه صلى الله عليه وسلم.

خپل مینځي مرسته او لاسنیوی د پيغمبر صلی الله علیه وسلم د صحابه کرامو له اخلاقو څخه وه..

• من يجد في قلبه كرهًا للصحابة الكرام يُخْشى عليه من الكفر.

څوک چې په خپل زړه کې د صحابه وو لپاره کرکه مومي پر هغو د کفر وېره شته.

• وجوب التأدب مع رسول الله صلى الله عليه وسلم، ومع سُنَّته، ومع ورثته (العلماء).

د رسول الله صلی الله عليه وسلم، د هغه د سنتو او د هغه د وارثانو (علماوو) پر وړاندې د ادب واجبوالی.