Маънолар таржимаси Оят 22 Сура Ҳашр сураси - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 22

هُوَ اللّٰهُ الَّذِیْ لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ۚ— عٰلِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ ۚ— هُوَ الرَّحْمٰنُ الرَّحِیْمُ ۟

الله همغه دی چې له هغه پرته په حقه معبود نشته، پر هغه څه پوه دی چې پټ دي او څه چې ښکاره دي، له دغه څخه هيڅ هم نه ترې پټيږي، د دنيا او آخرت رحمان او رحيم دی، رحمت يې ټولو کايناتو ته پراخه دی، پاچا دی، له هر نقص څخه پاک او سپېڅلی دی، له هر عيب څخه سالم دی، په څرګندو نښانو د خپلو رسولانو تصديقوونکی دی، د خپلو بندګانو د کړنو څارونکی دی داسې برلاسی دی چې هيڅوک نه شي پرې برلاسی کېدلی، داسې زورور دی چې په خپل زور سره پر هر څه ځواکمن شوی، د لويۍ څښتن دی، الله له هغه څه څخه پاک او سپېڅلی دی چې مشرکان کوم بوتان او داسې نور ورسره شريکوي.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• من علامات توفيق الله للمؤمن أنه يحاسب نفسه في الدنيا قبل حسابها يوم القيامة.

مؤمن ته د الله د توفيق له نښانو څخه دا ده چې د قيامت د ورځې له حساب مخکې له ځان سره حساب کوي.

• في تذكير العباد بشدة أثر القرآن على الجبل العظيم؛ تنبيه على أنهم أحق بهذا التأثر لما فيهم من الضعف.

بندګانو ته په لوی غره کې د قرآن د سخت اغېز ور په يادولو کې پردې خبره تنبيه ده چې هغوی زيات د دغه اغېز وړ دي ځکه په هغوی کې کمزوري هم ده.

• أشارت الأسماء (الخالق، البارئ، المصور) إلى مراحل تكوين المخلوق من التقدير له، ثم إيجاده، ثم جعل له صورة خاصة به، وبذكر أحدها مفردًا فإنه يدل على البقية.

د الله (الخالق، البارئ، المصور) نومونه د مخلوق بېلابېلو پړاوونوته اشاره ده، چې لومړی يې تقدير، بيا يې رامنځته کول، بيا يې په ځانګړي شکل کې ګرځول دي، له هغو څخه د يوه ذکر کول پر پاتې نورو هم دلالت کوي.