Маънолар таржимаси Оят 69 Сура Анъом - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг паштунча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 69

وَمَا عَلَی الَّذِیْنَ یَتَّقُوْنَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِّنْ شَیْءٍ وَّلٰكِنْ ذِكْرٰی لَعَلَّهُمْ یَتَّقُوْنَ ۟

او نشته په هغو کسانو چې ویریږي د الله تعالی نه په عملې کولو د هغه د اوامرو او په ځان ساتلو د هغه له نواهیو څخه هیڅ ذمه واري د دې ظالمانو باره کې، بلکې په دوی باندې دا ده چې بند کړي دوی د هغه منکراتو نه چې دوی یې کوي، د دې لپاره چې دوی د الله تعالی څخه وویریږي، نو د هغه اوامر عملي کړي او د هغه له نواهیو څخه ځان وساتي.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الداعية إلى الله تعالى ليس مسؤولًا عن محاسبة أحد، بل هو مسؤول عن التبليغ والتذكير.

د الله تعالی لورې ته بلونکي د هیچا د حساب کتاب ذمه وار نه دي، بلکې هغه د خپل تبلیغ او وعظ ذمه وار دي.

• الوعظ من أعظم وسائل إيقاظ الغافلين والمستكبرين.

وعظ او نصیحت د غفلت کوونکو او لویې کوونکو خلکو د رابیدارولو لپاره غوره وسیله ده.

• من دلائل التوحيد: أن من لا يملك نفعًا ولا ضرًّا ولا تصرفًا، هو بالضرورة لا يستحق أن يكون إلهًا معبودًا.

د توحید د دلیلونو نه دا دی: چې هر هغه څوک چې د فایدې رسولو او ضرر دفع کولو او د اړولو راړولو واک او ختیار نه لري، ضرورې خبره ده چې هغه د بندګۍ او عبادت کولو حق نه لري.