Маънолар таржимаси Оят 5 Сура Софф сураси - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 5

وَاِذْ قَالَ مُوْسٰی لِقَوْمِهٖ یٰقَوْمِ لِمَ تُؤْذُوْنَنِیْ وَقَدْ تَّعْلَمُوْنَ اَنِّیْ رَسُوْلُ اللّٰهِ اِلَیْكُمْ ؕ— فَلَمَّا زَاغُوْۤا اَزَاغَ اللّٰهُ قُلُوْبَهُمْ ؕ— وَاللّٰهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفٰسِقِیْنَ ۟

اې رسوله! در په ياد کړه، کله چې موسی خپل قوم ته وويل: اې زما قومه! ولې زما د امر په نه منلو ما ځوروئ حال داچې تاسې پوهېږئ چې زه تاسو ته د الله رسول يم؟! کله چې هغوی له حق څخه واوښتل او کاږه شول، الله يې زړونه له حق او سمې لارې څخه کاږه کړل، او الله له خپلې پيروۍ څخه وتلي قوم ته د حق توفيق نه ورکوي.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• مشروعية مبايعة ولي الأمر على السمع والطاعة والتقوى.

له واکمن سره په خبر منلو، پيروۍ او تقوا د بيعت کولو رواوالی.

• وجوب الصدق في الأفعال ومطابقتها للأقوال.

په کړنو کې د رېښتينولۍ واجبوالی او له ويناوو سره يې سمون.

• بيَّن الله للعبد طريق الخير والشر، فإذا اختار العبد الزيغ والضلال ولم يتب فإن الله يعاقبه بزيادة زيغه وضلاله.

الله د بنده لپاره د خير او شر لاره بيان کړه، نو کله چې بنده کوږوالی او لارورکي غوره کړه او توبه يې ونه اېستله، الله د کوږوالي او لارورکۍ په زياتوالي سره سزا ورکوي.