Маънолар таржимаси Оят 6 Сура Тағобун сураси - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Қуръони Карим қомуси

Оят: 6

ذٰلِكَ بِاَنَّهٗ كَانَتْ تَّاْتِیْهِمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنٰتِ فَقَالُوْۤا اَبَشَرٌ یَّهْدُوْنَنَا ؗ— فَكَفَرُوْا وَتَوَلَّوْا وَّاسْتَغْنَی اللّٰهُ ؕ— وَاللّٰهُ غَنِیٌّ حَمِیْدٌ ۟

دغه عذاب چې هغوی ته ورسېد، ځکه ورته ورسېدلو چې هغوی ته به د الله له لوري رسولان له څرګندو دليلونو او ښکاره برهانونو سره راتلل، خو هغوی به له دې امله چې رسولان د انسان له جنسه وو ويل: ايا انسان حق ته زموږ لارښوونه کوي؟! نو کفر يې وکړ او پر هغوی له ايمان راوړلو يې مخ واړولو، خو الله ته يې هيڅ زيان ونه رسولو، او الله د هغوی له ايمان او پيروۍ څخه بې پروايي وکړه، ځکه د هغوی پيروي الله ته هيڅ هم نه ور زياتوي، او الله بې پروا دی بندګانو ته يې اړ نه دی، په خپلو ويناوو او کړنو کې ستايل شوی دی.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• من قضاء الله انقسام الناس إلى أشقياء وسعداء.

د الله له پرېکړو دا هم ده چې خلک يې بدمرغو او نېکمرغوته وېشلي دي.

• من الوسائل المعينة على العمل الصالح تذكر خسارة الناس يوم القيامة.

پر نېک عمل مرستندويه لارې چارې دا هم دي چې خلکو ته يې د قيامت په ورځ زيان ور په ياد کړل شي.