Маънолар таржимаси Оят 2 Сура Жин - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг паштунча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 2

یَّهْدِیْۤ اِلَی الرُّشْدِ فَاٰمَنَّا بِهٖ ؕ— وَلَنْ نُّشْرِكَ بِرَبِّنَاۤ اَحَدًا ۟ۙ

دغه کلام چې موږ واورېدلو په اعتقاد، وينا او عمل کې پر حق دلالت کوي؛ نو موږ هم ايمان پرې راوړو، او له خپل پالونکي سره به چې هغه يې نازل کړی دی هيڅکله څوک شريک نه کړو.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• تأثير القرآن البالغ فيمَنْ يستمع إليه بقلب سليم.

پر هغه چا د قرآن ژور اغېز چې په پاک زړه غوږ ورته نيسي.

• الاستغاثة بالجن من الشرك بالله، ومعاقبةُ فاعله بضد مقصوده في الدنيا.

له پېريانو مرسته غوښتل پر الله شرک کول دي، او د ترسره کوونکي پايله يې په دنيا کې د خپلې موخې پر ضد کړنه ده.

• بطلان الكهانة ببعثة النبي صلى الله عليه وسلم.

د نبي صلی الله عليه وسلم له راتګ سره د کاهنانو(غيب ویلو دعوه کوونکو) باطلېدل.

• من أدب المؤمن ألا يَنْسُبَ الشرّ إلى الله.

د مؤمن له ادب څخه دا خبره هم ده چې الله ته د شر نسبت ونه کړي.