Маънолар таржимаси Оят 11 Сура Юнус сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 11

وَلَوْ یُعَجِّلُ اللّٰهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجَالَهُمْ بِالْخَیْرِ لَقُضِیَ اِلَیْهِمْ اَجَلُهُمْ ؕ— فَنَذَرُ الَّذِیْنَ لَا یَرْجُوْنَ لِقَآءَنَا فِیْ طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُوْنَ ۟

و اگر الله سبحانه به همان شتاب که دعای خیر مردم را برایشان اجابت می‌کند، در استجابت دعای بد شان هنگام خشم علیه خودشان و فرزندانشان و اموالشان، شتاب نماید، به‌طور قطع هلاک می‌شدند، اما الله به آنها مهلت می‌دهد، پس کسانی را که انتظار دیدار با او تعالی را نمی‌کشند- چون از هیچ کیفری نمی‌ترسند و به هیچ پاداشی امید ندارند- رها می‌کند تا در مورد روز حساب متردد و سرگشته و دو دل بمانند.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• لطف الله عز وجل بعباده في عدم إجابة دعائهم على أنفسهم وأولادهم بالشر.

لطف الله به بندگانش در عدم اجابت دعای بدِ آنها علیه خودشان و فرزندان‌شان.

• بيان حال الإنسان بالدعاء في الضراء والإعراض عند الرخاء والتحذير من الاتصاف بذلك.

بیان حال انسان که در سختی دعا و هنگام آسایش رویگردانی می‌کند؛ و ترساندن از کسب این صفت.

• هلاك الأمم السابقة كان سببه ارتكابهم المعاصي والظلم.

سبب نابودی امت‌های پیشین، ارتکاب گناهان و ستم توسط آنها بوده است.