Маънолар таржимаси Оят 17 Сура Юнус сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 17

فَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرٰی عَلَی اللّٰهِ كَذِبًا اَوْ كَذَّبَ بِاٰیٰتِهٖ ؕ— اِنَّهٗ لَا یُفْلِحُ الْمُجْرِمُوْنَ ۟

پس هیچ‌کس ستمکارتر نیست از آن‌کس که بر الله دروغ بندد، پس من چگونه می‌توانم که با افترا بستن به او تعالی قرآن را تبدیل کنم، به‌طور قطع کسانی‌که با افترا بستن بر الله از حدود او تعالی می‌گذرند به مطلوب‌شان دست نمی‌یابند.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• عظم الافتراء على الله والكذب عليه وتحريف كلامه كما فعل اليهود بالتوراة.

بزرگی گناه افترا و دروغ بر الله و تحریف کلامش آن‌گونه که یهودیان با تورات انجام دادند.

• النفع والضر بيد الله عز وجل وحده دون ما سواه.

نفع و ضرر فقط به دست الله است.

• بطلان قول المشركين بأن آلهتهم تشفع لهم عند الله.

بطلان قول مشرکان به اینکه معبودهای‌شان نزد الله برای‌شان شفاعت می‌کنند.

• اتباع الهوى والاختلاف على الدين هو سبب الفرقة.

پیروی از هوس و اختلاف در دین، سبب پراکندگی است.