Маънолар таржимаси Оят 43 Сура Юнус сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 43

وَمِنْهُمْ مَّنْ یَّنْظُرُ اِلَیْكَ ؕ— اَفَاَنْتَ تَهْدِی الْعُمْیَ وَلَوْ كَانُوْا لَا یُبْصِرُوْنَ ۟

و -ای رسول- از مشرکان کسی است که با چشم ظاهر و نه با چشم بصیرت به تو می‌نگرد، پس آیا می‌توانی کسانی را که چشمان‌شان گرفته شده است بینا سازی؟! همانا تو نمی‌توانی این کار را انجام دهی، و هم‌چنین نمی‌توانی کسی را که بصیرت ندارد هدایت کنی.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الإنسان هو الذي يورد نفسه موارد الهلاك، فالله مُنَزَّه عن الظلم.

انسان خودش است که خویشتن را در معرض نابودی قرار می‌دهد، زیرا الله از ستم پاک است.

• مهمة الرسول هي التبليغ للمرسل إليهم، والله يتولى حسابهم وعقابهم بحكمته، فقد يعجله في حياة الرسول أو يؤخره بعد وفاته.

مسؤليت پیامبر، تبلیغ رسالت به مخاطبین آن می باشد، و حسابرسی و سزای مردم را الله متعال با حکمتشان بر عهده دارد. شاید آن عذاب را در حیات پیامبر تسريع بخشد و یا آن را به بعد از وفات پیامبر به تأخیر اندازد.

• النفع والضر بيد الله عز وجل، فلا أحد من الخلق يملك لنفسه أو لغيره ضرًّا ولا نفعًا.

نفع و ضرر به دست الله است، پس هیچ‌یک از مخلوقات، مالک هیچ ضرر یا نفعی برای خودش یا برای دیگران نیست.

• لا ينفع الإيمان صاحبه عند معاينة الموت.

هنگام مشاهدۀ مرگ، ایمان فایده نمی‌رساند.