Маънолар таржимаси Оят 74 Сура Юнус сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 74

ثُمَّ بَعَثْنَا مِنْ بَعْدِهٖ رُسُلًا اِلٰی قَوْمِهِمْ فَجَآءُوْهُمْ بِالْبَیِّنٰتِ فَمَا كَانُوْا لِیُؤْمِنُوْا بِمَا كَذَّبُوْا بِهٖ مِنْ قَبْلُ ؕ— كَذٰلِكَ نَطْبَعُ عَلٰی قُلُوْبِ الْمُعْتَدِیْنَ ۟

سپس بعد از مدت زمانی، پس از نوح رسولانی به‌سوی اقوام‌شان فرستادیم، آن‌گاه رسولان آیات و دلایل را برای امت‌های‌شان آوردند، اما آنها به‌سبب اصرار قبلی‌شان بر تکذیب رسولان، اراده‌ای برای ایمان‌ آوردن نداشتند، پس الله بر دل‌های‌شان مُهر نهاد. مانند این مُهر که بر دل‌های پیروان رسولان گذشته نهادیم، در هر زمان و مکانی بر دل‌های کافرانی که با کفر از حدود الله می‌گذرند مُهر می‌نهیم.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• سلاح المؤمن في مواجهة أعدائه هو التوكل على الله.

سلاح مؤمن در رویارویی با دشمنانش، توکل بر الله است.

• الإصرار على الكفر والتكذيب بالرسل يوجب الختم على القلوب فلا تؤمن أبدًا.

اصرار بر کفر و تکذیب رسولان علیهم السلام موجب زدن مُهر بر دل‌ها می‌شود آن‌گاه هرگز ایمان نمی‌آورند.

• حال أعداء الرسل واحد، فهم دائما يصفون الهدى بالسحر أو الكذب.

دشمنان رسولان علیهم السلام حالت یکسانی دارند، زیرا آنها همیشه هدایت را به سحر یا دروغ توصیف می‌کنند.

• إن الساحر لا يفلح أبدًا.

ساحر هرگز رستگار نمی‌شود.