Маънолар таржимаси Оят 73 Сура Юсуф - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 73

قَالُوْا تَاللّٰهِ لَقَدْ عَلِمْتُمْ مَّا جِئْنَا لِنُفْسِدَ فِی الْاَرْضِ وَمَا كُنَّا سٰرِقِیْنَ ۟

برادران یوسف به آنها گفتند: به الله سوگند شما با مشاهدۀ احوال‌مان از پاکی و برائت ما آگاه شده‌اید، و همانا ما به سرزمین مصر نیامده‌ایم تا در آن فساد به پا کنیم، و در زندگی خویش نیز دزد نبوده‌ایم.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• جواز الحيلة التي يُتَوصَّل بها لإحقاق الحق، بشرط عدم الإضرار بالغير.

جواز حیله‌ای که با آن احقاق حق حاصل می‌شود؛ به شرط زیان‌ نرساندن به دیگران.

• يجوز لصاحب الضالة أو الحاجة الضائعة رصد جُعْل «مكافأة» مع تعيين قدره وصفته لمن عاونه على ردها.

برای صاحب حیوان یا اثاث گم ‌شده جایز است که جُعل «پاداشی» همراه با تعیین اندازه و صفت برای کسی‌که بر رد گمشده‌اش به او یاری رساند قرار دهد.

• التغافل عن الأذى والإسرار به في النفس من محاسن الأخلاق.

به فراموشی سپردن و پنهان‌ کردن آزار‌ها در نفس، از اخلاق نیکوست.