Маънолар таржимаси Оят 42 Сура Раъд сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 42

وَقَدْ مَكَرَ الَّذِیْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلِلّٰهِ الْمَكْرُ جَمِیْعًا ؕ— یَعْلَمُ مَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ ؕ— وَسَیَعْلَمُ الْكُفّٰرُ لِمَنْ عُقْبَی الدَّارِ ۟

و امت های پیشین بر پیامبرانشان مکر و نیرنگ ورزیدند، و رسالت شان را تکذیب کردند، پس با نیرنگشان در مقابل پیامبران چه (سودی) بردند؟ هیچ چيزى؛ چرا که تدبیر حقیقی تنها تدبیر الهی است نه تدبير دیگران. چنان که او تنها ذاتی است که از اعمال همه ی مردم، آگاه است و چیزی از آن ها بر او پنهان نمی ماند، و آن هنگام تکذیب کنندگان خواهند دانست که در ایمان نیاوردن به الله متعال چقدر به خطا رفته اند، و مؤمنان چقدر بر حق بوده اند، پس با آن بهشت و عاقبت نیک را به دست آورده اند.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• الترغيب في الجنة ببيان صفتها، من جريان الأنهار وديمومة الرزق والظل.

ترغیب به بهشت با بیان صفت آن؛ از جمله جریان رودها و پایندگی روزی و سایه گسترده.

• خطورة اتباع الهوى بعد ورود العلم وأنه من أسباب عذاب الله.

خطر زیاد پیروی از هوا و هوس بعد از تحصيل علم و اینکه این امر از اسباب عذاب الله است.

• بيان أن الرسل بشر، لهم أزواج وذريات، وأن نبينا صلى الله عليه وسلم ليس بدعًا بينهم، فقد كان مماثلًا لهم في ذلك.

بیان اینکه رسولان علیهم السلام انسان هستند، و همسران و فرزندانی دارند، و پیامبر ما نوبرِ پیغمبران و نخستین فرد ایشان نیست، زیرا در این امر مانند آنها بوده است.