Маънолар таржимаси Оят 26 Сура Иброҳим сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 26

وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِیْثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِیْثَةِ ١جْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْاَرْضِ مَا لَهَا مِنْ قَرَارٍ ۟

و مَثَل کلمۀ ناپاک شرک مانند درختی ناپاک، یعنی درخت حنظل است، که از ریشه‌اش بریده شده، و نه قراری بر روی زمین دارد، و نه ارتفاعی به‌سوی آسمان؛ پس می‌میرد و بادها آن را به هر سو پراکنده می‌کنند، در نتیجه، سرانجامِ کلمۀ کفر نابودی است، و عمل پاکی را برای صاحبش به‌سوی الله بالا نمی‌برد.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• تشبيه كلمة الكفر بشجرة الحَنْظل الزاحفة، فهي لا ترتفع، ولا تنتج طيبًا، ولا تدوم.

تشبیه کلمه ی کفر به بوته ى تلخک که روی سطح زمین رويش مى كند و ارتفاع نمی گیرد، و محصول تلخى توليد مى كند، و عمر طولانی ندارد.

• الرابط بين الأمر بالصلاة والزكاة مع ذكر الآخرة هو الإشعار بأنهما مما تكون به النجاة يومئذ.

امر به نماز و زکات همراه با ذکر روز آخرت به این امر اشاره دارد که نماز و زکات از اسباب نجات در روز قیامت هستند.

• تعداد بعض النعم العظيمة إشارة لعظم كفر بعض بني آدم وجحدهم نعمه سبحانه وتعالى .

برشمردن برخی نعمت‌های بزرگ بر بزرگی کفر برخی فرزندان آدم علیه السلام و انکار نعمت‌های او سبحانه از سوی آنها اشاره دارد.