Маънолар таржимаси Оят 5 Сура Иброҳим сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 5

وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا مُوْسٰی بِاٰیٰتِنَاۤ اَنْ اَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمٰتِ اِلَی النُّوْرِ ۙ۬— وَذَكِّرْهُمْ بِاَیّٰىمِ اللّٰهِ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیٰتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُوْرٍ ۟

و به تحقیق موسی را فرستادیم و او را با آیات دلالت‌ کننده بر راستگویی‌اش تقویت کردیم، و به‌راستی‌که او فرستاده ‌شده‌ای از جانب پروردگارش است، و به او فرمان دادیم که قومش را از کفر و جهل به‌سوی ایمان و آگاهی بیرون آورد، و به او فرمان دادیم که ایام الله را که در آن‌ ایام به آنها نعمت بخشیده است به یادشان آورد، زیرا در این روزها دلالت‌های آشکاری بر توحید و بزرگی قدرت الله، و نعمت ‌بخشی او به مؤمنان وجود دارد، و شکیبایان بر طاعت الله که بر شکر نعمت‌ها و برکات او تعالی مداومت می‌کنند از اين امر بهره می‌برند.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• أن المقصد من إنزال القرآن هو الهداية بإخراج الناس من ظلمات الباطل إلى نور الحق.

هدف از نزول قرآن هدایت با بیرون بردن مردم از تاریکی‌های باطل به‌سوی نور حق است.

• إرسال الرسل يكون بلسان أقوامهم ولغتهم؛ لأنه أبلغ في الفهم عنهم، فيكون أدعى للقبول والامتثال.

فرستادن رسولان به زبان اقوام‌شان است؛ زیرا این امر در فهمیدن آنها مؤثرتر، و در نتیجه برای قبول و فرمان‌برداری بهتر است.

• وظيفة الرسل تتلخص في إرشاد الناس وقيادتهم للخروج من الظلمات إلى النور.

وظیفۀ رسولان علیهم السلام، در راهنمایی مردم و رهبری آنها برای خروج از تاریکی‌ها به‌سوی نور خلاصه می‌شود.