Маънолар таржимаси Оят 97 Сура Наҳл сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 97

مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّنْ ذَكَرٍ اَوْ اُ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهٗ حَیٰوةً طَیِّبَةً ۚ— وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ اَجْرَهُمْ بِاَحْسَنِ مَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟

هر مرد و زنی که عمل صالحی موافق شریعت انجام دهد، و به الله ایمان داشته باشد؛ به‌طور قطع در زندگی دنیا او را حیاتی خوش با رضایت به حکم الله و قناعت و توفیق به طاعات می‌بخشیم، و در آخرت پاداش آنها را به بهتر از اعمال صالحی که در دنیا انجام می‌دادند جزا می‌دهیم.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• العمل الصالح المقرون بالإيمان يجعل الحياة طيبة.

عمل صالح همراه با ایمان، زندگی را خوب و پر برکت می کند.

• الطريق إلى السلامة من شر الشيطان هو الالتجاء إلى الله، والاستعاذة به من شره.

راه نجات از شر شیطان، روی ‌آوردن به الله و پناه‌ جستن به او تعالی از شر شیطان است.

• على المؤمنين أن يجعلوا القرآن إمامهم، فيتربوا بعلومه، ويتخلقوا بأخلاقه، ويستضيئوا بنوره، فبذلك تستقيم أمورهم الدينية والدنيوية.

مؤمنان باید قرآن را پیشوای خویش قرار دهند، یعنی به علومش پرورش یابند، به اخلاقش آراسته گردند، و از نورش روشنایی برگیرند، که با این کار امور دینی و دنیایی‌شان اصلاح می‌گردد.

• نسخ الأحكام واقع في القرآن زمن الوحي لحكمة، وهي مراعاة المصالح والحوادث، وتبدل الأحوال البشرية.

نسخ احکام واقع ‌شده در قرآن در زمان وحی به‌سبب حکمتی است که عبارت است از مراعات مصالح و رویدادها، و تغییر احوال بشری.