Маънолар таржимаси Оят 103 Сура Бақара сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 103

وَلَوْ اَنَّهُمْ اٰمَنُوْا وَاتَّقَوْا لَمَثُوْبَةٌ مِّنْ عِنْدِ اللّٰهِ خَیْرٌ ؕ— لَوْ كَانُوْا یَعْلَمُوْنَ ۟۠

و اگر یهودیان ایمان واقعی به الله آورده بودند و با انجام طاعت و ترک معصیت الله، تقوای او را پیشه می‌کردند، به‌طور قطع، ثواب الله برای‌شان بهتر بود از آنچه که بر آن بودند، اگر می‌دانستند که چه چیزی به آنها نفع می‌رساند.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• سوء أدب اليهود مع أنبياء الله حيث نسبوا إلى سليمان عليه السلام تعاطي السحر، فبرّأه الله منه، وأَكْذَبَهم في زعمهم.

بی‌ادبی یهودیان به پیامبران الله، آنجا که اشتغال به سحر را به سلیمان نسبت دادند، اما الله او را از این کار تبرئه و ادعای یهودیان را تکذیب کرد.

• أن السحر له حقيقة وتأثير في العقول والأبدان، والساحر كافر، وحكمه القتل.

سحر، حقیقت دارد و در عقل و بدن تأثیر می‌گذارد، ساحر کافر است و حکمش قتل است.

• لا يقع في ملك الله تعالى شيء من الخير والشر إلا بإذنه وعلمه تعالى.

در پادشاهی الله متعال، هیچ خیر و شری جز به اِذن و علم او تعالی واقع نمی‌شود.

• سد الذرائع من مقاصد الشريعة، فكل قول أو فعل يوهم أمورًا فاسدة يجب تجنبه والبعد عنه.

سد ذرائع، از مقاصد شریعت است؛ پس باید از هر گفتار یا رفتاری که امور فاسدی از آن متصور است، پرهیز و دوری کرد.

• أن الفضل بيد الله تعالى وهو الذي يختص به من يشاء برحمته وحكمته.

فضیلت به دست الله متعال است و او رحمت و حکمت خویش را به هرکس بخواهد اختصاص می‌دهد.