Маънолар таржимаси Оят 96 Сура Тоҳа сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 96

قَالَ بَصُرْتُ بِمَا لَمْ یَبْصُرُوْا بِهٖ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِّنْ اَثَرِ الرَّسُوْلِ فَنَبَذْتُهَا وَكَذٰلِكَ سَوَّلَتْ لِیْ نَفْسِیْ ۟

سامری به موسی علیه السلام گفت: چیزی را که آنها ندیدند دیدم، جبریل علیه السلام را سوار بر اسبی دیدم، آن‌گاه مشتی خاک از رد پای اسبش گرفتم، و آن را بر زیورهای قالب ‌شده بر شکل گوساله انداختم، آن‌گاه پیکر گوساله‌ای صدا دار ساخته شد، و نیز نفس من کاری را که انجام دادم برایم آراست.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• خداع الناس بتزوير الحقائق مسلك أهل الضلال.

فریفتن مردم با جعل واقعیت‌ها، روش گمراهان است.

• الغضب المحمود هو الذي يكون عند انتهاكِ محارم الله.

خشمی پسندیده است که در هنگام شکستن حریم الهی ظاهر شود.

• في الآيات أصل في نفي أهل البدع والمعاصي وهجرانهم، وألا يُخَالَطوا.

آیات فوق، بر نفی بدعت‌گزاران و گناهکاران و عدم معاشرت با آنها دلالت دارد.

• في الآيات وجوب التفكر في معرفة الله تعالى من خلال مفعولاته في الكون.

همچنان وجوب تفکر در شناخت الله از خلال تأثیرات او تعالی در هستی، از این آیات به دست می‌آید.